Direct naar artikelinhoud

Klaas van Hasselt (1953-2017): Een vader die zijn hart verloor aan hockey

Van Hasselt deed altijd, gevraagd of ongevraagd, iets extra's. Hij geloofde dat een club bestond uit gemotiveerde spelers en hardwerkende vrijwilligers.

Klaas van Hasselt gaf zich volledig aan zijn hockeyclub.Beeld -

Als zijn team een goede wedstrijd speelde, stond Klaas van Hasselt enthousiast te springen langs de lijn. Maar als er dan een fout werd gemaakt, ook bij een 8-0 voorsprong, liet hij zich zeker horen: "Ziekenhuisbal!"

Bij Hockeyclub Athena, waar hij in dertien jaar coach was van 54 teams, groeide hij uit tot een bekend gezicht.

Zelf heeft Van Hasselt nooit hockey gespeeld. Hij kwam in de sport terecht doordat zijn dochter er op jonge leeftijd interesse voor toonde. Samen met andere ouders richtte hij in 2004 HC Athena op in de destijds nieuwe wijk Park de Meer in Oost.

Familieclub
Van Hasselt had eerder topniveau geroeid bij Willem III en later was hij als coach ook actief bij Nereus. Hij voelde zich gelijk geroepen om ook een stel hockeyspelers in spe te motiveren. "Hij is jarenlang mijn coach geweest," vertelt dochter Kato van Hasselt.

"Dat ging soms met lachen en huilen tegelijk. Op het veld was hij echt mijn steun. Hij heeft mij aangezet het beste uit mezelf te halen."

Van Hasselt groeide uit tot een vader van de sporters. "Hij zag Athena echt als zijn club," vertelt Rens van Hoek, die met hem in de technische commissie zat. "Naarmate de club groeide, hadden we het vaak over hoe we de identiteit van familieclub konden waarborgen. Hij maakte hij zich daar nog weleens zorgen over."

Van Hasselt was ook de 'poortwachter'. Als een seniorenteam van buiten zich wilde aansluiten, volgde eerst een gesprek. Hij verwachtte namelijk dat spelers zich niet alleen op het veld inzetten, maar ook een bijdrage leverden aan de vereniging.

De laatste jaren zette hij zich steeds meer in bij de jong seniorenteams. Enkelen van de spelers zijn daarom al tien jaar door hem gecoacht, onder wie de aanvoerder van Dames Jong 1 Luca Heersschop. "Hij was hartstikke fanatiek, echt een typetje. Het was of helemaal niks, of juist heel goed."

Om niet het risico te lopen een wedstrijd te verliezen, trok hij zijn gelukssokken aan en bracht hij zijn EHBO-koffertje mee.

Bonte avond
Die extra maatregelen hebben blijkbaar geholpen, want dit jaar heeft hij nog de kwalificatie van Dames 1 voor de Nederlandse kampioenschappen kunnen meemaken. Van Hasselt kon toen zijn geluk niet op. De avond voor de eerste wedstrijd zorgde hij voor een bonte avond, waarbij hij bij zijn gitaar zelfgeschreven liedjes zong.

Van Hasselt deed altijd, gevraagd of ongevraagd, iets extra's. Hij geloofde dat een club bestond uit gemotiveerde spelers en hardwerkende vrijwilligers. Een gevoel van saamhorigheid vormde hierbij de kern, en daar leefde hij ook helemaal naar. Zo trok hij bijvoorbeeld zijn jas uit wanneer de spelers rillend van de kou op het veld stonden.

Voor de wissels nam hij fleecedekentjes mee. "Hij was altijd heel betrokken, een man met een hart voor de club," vertelt voorzitter Luc Spin.

Dat actieve hart kwam zaterdag onverhoeds tot stilstand. Van Hasselt werd slechts 64 jaar oud.

Om niet het risico te lopen een wedstrijd te verliezen, trok hij zijn gelukssokken aan en bracht hij zijn EHBO-koffertje mee