Axel Rüger bij de Oscars: 'Van Gogh leerde ons: kunst kan troost bieden'
Loving Vincent, 's werelds eerste geschilderde film over de laatste dagen van Vincent van Gogh, was genomineerd voor de Oscar voor beste animatiefilm. Axel Rüger, directeur van het Van Gogh Museum, reisde met regisseurs Hugh Welchman en Dorota Kobiela naar Hollywood voor de Oscaruitreiking en doet verslag.
Dag 1: There can only be one Vincent
Woensdag 28 februari
Om 13.00 uur - met een uur vertraging vanwege de sneeuw op Schiphol - arriveerden we op Los Angeles International Airport. Een douanebeambte vroeg een lid van ons Oscargezelschap naar de film waarvoor we hier waren en vroeg: "Who is Vincent van Gogh?" Dat gebeurt niet vaak...
In de middag toonden medewerkers van de bibliotheek van de Academy of Motion Pictures alle Oscargenomineerden - waaronder Katie Spencer, tweemaal genomineerd in de categorie beste kostuum - de schatten die hier worden bewaard. Spectaculair.
Bijzonder was het materiaal van de beroemde film Lust for Life (1956), waaronder een brief van Kirk Douglas als Van Gogh aan regisseur Vincente Minnelli waarin hij schrijft: 'There can only be one Vincent.' Daarna gecrasht in mijn hotelkamer.
Dag 2: Leonardo di Caprio
Donderdag 1 maart
Vanmiddag een belangrijke privéverzamelaar in Malibu bezocht; een vrouw met een betoverende collectie en een schitterend huis. Laat op de avond belde een vriend, de directeur van het Los Angeles County Museum, met de vraag mee te gaan naar een feest van Larry Gagosian, een van de grootste galeriehouders ter wereld. Daar zeg je geen nee tegen.
Met filmsterren - waaronder Leonardo di Caprio die twee weken geleden het Rijksmuseum en het Van Gogh Museum bezocht - en een handjevol Silicon Valleygrootheden een borrel op Van Gogh gedronken.
Loving Vincent is ook een project against all odds, dat dankzij passie en doorzettingsvermogen tot stand is gekomen
Dag 3: illegale immigranten
Vrijdag 2 maart
's Middags collega's in het Los Angeles County Museum bezocht en de beklemmende virtualreality-installatie van Alejandro Iñárritu Carne y Arena bekeken - over het lot van de illegale migranten die uit Mexico naar de VS komen.
Daarna kwam het hele Loving Vincent-team weer bij elkaar op de Film is Greatreceptie van de Britse Consul Generaal, inclusief rode loper en sterren zoals Gary Oldman en Robert Pattinson. De avond werd afgesloten met een feest van de United Talent Agency waar ook Michael Douglas, Frances McDormand en Thimothée Chalamet acte de présence gaven.
Nog veel nagedacht over Van Gogh en Loving Vincent. Van Gogh schilderde omdat hij móest, hij geloofde in zichzelf en kon niets anders dan zijn droom volgen - ondanks dat hij hier geen erkenning voor kreeg. Ook Loving Vincent is een project against all odds, dat dankzij passie en doorzettingsvermogen tot stand is gekomen.
Met een Oscar zou niet alleen de film worden bekroond, maar krijgt ook Van Goghs werk de erkenning die het verdient. Deze prijs zou je kunnen zien als een eerbetoon aan creativiteit en aan de noodzaak je dromen te volgen.
Dag 4: verdwenen glamour
Zaterdag 3 maart
In de ochtend kwam een reporter Vanity Fair langs voor een interview over de betrokkenheid van het Van Gogh Museum bij Loving Vincent. Ik heb verteld dat het de missie van het museum is om het leven en werk van Van Gogh voor zo veel mogelijk mensen ter wereld toegankelijk te maken. En dat wij altijd op zoek zijn naar nieuwe, innovatieve manieren om deze groep te bereiken.
Loving Vincent is hier een uitstekend voorbeeld van en in onze rol van kennis- en onderzoekscentrum hebben wij de makers voorzien van veel informatie over Van Gogh.
De spanning en opwinding neemt nu met de dag toe en iedereen praat alleen nog maar over onze kansen, de outfits en wie naar welke party's gaat. Ik had verder geen filmgerelateerde verplichtingen en heb in de middag een bezoek aan David Hockney in zijn atelier gebracht.
Tracey Emin kwam ook nog langs en het werd een gezellige middag met gesprekken over kunst en, volgens Hockney, de verdwenen glamour van Hollywood.
De spanning en opwinding neemt nu met de dag toe en iedereen praat alleen nog maar over onze kansen, de outfits en wie naar welke party's gaat
Dag 5: #MeToo
Zondag 4 maart
Iedereen vertelt je dat het belangrijk is als je naar de Oscars gaat om een groot ontbijt te eten, want het is een lange zit en je krijgt niets te eten. Dat hebben we dan ook gedaan voordat iedereen zich moest gaan aankleden.
De limo heeft ons bijna drie uur voor aanvang van de show bij de rode loper afgezet. En toen begon de gekte. De rode loper heeft drie sporen: voor de genomineerden langs de pers, voor de super-vip's zoals Jane Fonda, en voor de overige genodigden.
Het is enorm druk, er is veel lawaai en gegil en een ongelooflijke energie. De show zelf was geestig (Jimmy Kimmel: 'The Oscar is the perfect man, he keeps his hands where you can see them') en inspirerend door het vele talent, de passie en creativiteit die de revue passeren.
De ceremonie stond in het teken van gelijkheid, #MeToo en Time's Up.
Loving Vincent heeft niet gewonnen, maar de winnaar Coco was dan ook de torenhoge favoriet.
Van Gogh heeft ons geleerd dat kunst en verhalen troost kunnen bieden en inspireren. Ik geloof dat verhalen de wereld kunnen veranderen. Een verhaal als dat van Coco vol schoonheid en multiculturele diversiteit is heel belangrijk. Vooral in deze tijd.
Lees ook: The Shape of Water wint vier Oscars, Nederlanders niks