Zoals het klokje thuis tikt, tikt elke tijdbom

'Een Waalse machinist heeft deze week met opzet twee treinen met fikse vertraging laten aankomen. Met de eenmansactie die de man zelf 'operatie slak' noemt, wil de machinist zijn ontslag uitlokken.'

Lees de bovenstaande zinnen drie keer en sluit je ogen. Zie de man voor je. Hij staat in zijn garage in Bergen (BE). De man heeft zijn actie zorgvuldig voorbereid. Op een prikbord hangt een foto van een slak en op een whiteboard staan 29 inspirerende quotes. Bovenaan op het bord staat: 'Het mooiste wat je kunt worden is jezelf.'

De machinist is al jaren niet meer zichzelf. Het begon allemaal toen de treinen sneller werden. Te snel, volgens hem. Het was als kleine jongen zijn droom om treinmachinist te worden, maar het voelt soms aan alsof hij Max Verstappen is geworden. De slootjes, de kerken, de voetbalvelden, ze vliegen aan hem voorbij in een wazige wolk van groen en bruin.  

Zijn vader was ook treinmachinist. Hij weet nog dat zijn vader een keer aan hem vroeg of hij misschien mee wilde naar het werk. Die dag, in de trein naar Luik, keek hij naar zijn vader zoals hij daarvoor alleen naar profvoetballers had gekeken. Hoe hij daar zat in de kop van de trein. "Ik ben de hersenen van de slang," zei zijn ­vader.

In het begin voelde de ontevreden machinist zich ook zo, als het orgaan der gedachten in de bovenkamer van dat wat kronkelt, maar tegenwoordig gaat hij met een gespleten tong naar het werk. De ene kant van zijn tong zegt stop met werken en de andere kant van de tong kwam met het idee voor 'operatie slak'.

Zodoende reed hij dinsdag opzettelijk veel trager dan normaal. Met respectievelijk 37 en 17 minuten vertraging kwam hij aan op de stations van bestemming. De mensen die in de trein zaten waren boos, maar ja, treinreizigers zijn altijd boos.

Als je te laat bent, zijn ze boos en als je te vroeg bent zijn ze ook boos, omdat ze nu eerder thuis zijn en laten we eerlijk zijn, niemand met een goed stel hersenen wil eerder thuis zijn. Al die vragen, al die taakjes, al die ongeïnspireerde maaltijden. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens? Zoals het klokje thuis tikt, tikt elke tijdbom.

De man deed het ook gewoon in zijn eentje. Hij had geen collega's gevraagd om met hem mee te doen, nee, dit was een eenmansactie. Dit was Rambo. Niets is krachtiger dan een ontevreden man met een matig idee. Zo werden de hersenen van de slang voor even de giftanden.

Ik denk dat we veel van deze man kunnen leren. We ­leven in een samenleving waarin we gaan staken als we ontevreden zijn. We leggen het werk neer en maken spandoeken van oude tafelkleden. Maar is je werk opzettelijk slecht doen niet veel schadelijker dan je werk niet doen?

Ben je een masseur die meer wil verdienen? Knip je nagels niet meer en ga gewoon door met werken. Ben je een leraar die meer wil verdienen? Ga ­gewoon naar school en geef de slechtste les ooit. Leer de kinderen dat één plus één vier is. Schrijf in koeienletters op het schoolbord dat stam plus T vanaf vandaag stam plus F is.

Maak de toekomst dommer. Gooi wat slakken in de schedel van de slang.

Want het mooiste wat je kunt worden, is serieus genomen en op waarde geschat.

De in Amsterdam geboren en getogen schrijver James Worthy (1980) probeert in zijn columns iets van het leven te begrijpen. Lees al zijn columns hier terug. 

Reageren? james@parool.nl