De blauwe band, waar komt die vandaan?

De blauwe band, hoorde ik mezelf denken, wat is dat? Waar komt die vandaan?

Ineens heeft een steeds grotere groep vooral ­jonge mensen een blauwe voorband. En onmiddellijk daarop schiet het door me heen: zo beginnen revoluties! Met het ­stiekem naar elkaar signaleren: ik ben er een van ons, kijk maar naar mijn geheime teken. En als jij er niet een van ons bent, begrijp je niet wat ik probeer te signaleren, dus loop ik geen gevaar.

Met angst in mijn hart vertel ik u dat ik iets op het spoor ben. Angst, groot woord, maar ik zal het uitleggen. Óf ik wijs u als eerste op een beweging die onze stad, het land, de wereld uiteindelijk zal vernietigen, óf ik verpest hier een mooi initiatief dat de mensheid of in ieder geval de ­Amsterdammer zal redden.

De Blauwe Band. Zijn ze een verzetsgroep? Een steeds grotere groep mensen die aan elkaar laat weten: geen zorg, wij zijn met velen, als alt-rechts de macht grijpt, fietsen we met z'n allen naar de Dam en wachten we op verdere verzetsinstructies? Of zijn het juist de mensen die bang zijn voor Vrij Links en zo elkaar laten weten: we zijn er bijna, nog een paar blauwe ­banden erbij en we nemen alles over!

Ooit wandelde ik met mijn toenmalige door een zonovergoten zomers Praag en dat was meer dan genoeg om mijn ­inwendige melkboer los te laten. Vrolijk fluitend kuierde ik door de straten. En mensen lachten naar me. Vreemden. Ik floot en knikte wat verbaasd terug, maar genoot. Wat een leuk volk, die Pragenezen.

Tot een oude man mij ineens vanuit het niets toebeet: "Nicht whistlen! Nicht whistlen!" Als Szell in Marathon Man, die ineens zijn gründliche cool verliest. Politie erbij, ik zweer het, ik begreep er niets van. De man was woedend op mij, zomaar. ­Alleen omdat ich whistlede.

De boekhandelaar bij wie we onderduik hadden gezocht, legde me uit dat ik met mijn fluiten een oude communist had doen denken aan Charta 77. Leden van die verzetsgroep, die uiteindelijk wonnen, ­liepen langs elkaar over straat en als ze dachten een gelijkgestemde te herkennen, een strijdmakker, floten ze even. Floot de ander terug, dan kon je in een donker steegje snel even overleggen hoe het oude communistische regime om te gooien. Wist ik veel.

De blauwe band. 'Ja, opa was in die tijd een van de eerste leden van De Blauwe Band, hoogst geheim.'

Nu zie ik dat er een contrabeweging is opgestaan. De leden van het Rode Zadel. Er wachten ons spannende tijden, ben ik bang.

Thomas Acda (1967) is zanger en acteur. Voor Het Parool beschrijft hij wekelijks zijn observaties van 'de' Amsterdammer.