Yossi Eliyahoo: 'Bij een feest gaan we all the way'

Tel Aviv
"Home. Alles komt daar tot leven. Er wonen mensen van over de hele wereld: uit Oost- en West-Europa, Afrika, Zuid-Amerika. Als je die allemaal bij elkaar stopt, kun je je voorstellen wat voor kleuren en smaken je krijgt."

"Mijn moeder was accountant, mijn vader optometrist. Ze waren pas 19, 20 toen ze mij kregen. Een jaar of twintig geleden zijn ze uit elkaar gegaan. Soms gaat iets voorbij, en zijn mensen beter af als ze uit elkaar zijn, ook voor de kinderen. Ze zijn nog heel actief, aan het werk en aan het feesten."

Momo
"Tien jaar geleden openden we Momo met een groot feest, en dat hebben we nu voor het jubileum weer gedaan. Er waren 1500 mensen, we hadden drie verdiepingen van het Park Hotel in gebruik, het kostte duizenden en duizenden euro's. Het duurde van acht uur 's avonds tot vier uur 's nachts. Non-stop eten en drinken en entertainment. Als we een feest geven, gaan we all the way."

Amsterdam
"Mijn tweede thuis. We hebben Amsterdam op de kaart gezet. Mensen zijn enthousiast over onze restaurants, er komen allerlei beroemd­heden, het is hier nu veel kosmopolitischer."

"Amsterdam voelt als een dorp, maar heel internationaal. De mensen zijn stijlvol, bereisd, maar ook heel casual. Low profile. Al die fietsen in de stad, de kleine boetiekjes, dat maakt het charmant."

I amsterdam
"Jammer dat die letters weggaan. Het symbool brengt allerlei toeristen en landelijke bezoekers samen voor het Rijksmuseum. Als een stad mooi, progressief en succesvol is, trekt dat automatisch mensen aan. Je kunt niet maar 1000 mensen per dag binnenlaten."

5,5
"Dat was Johannes van Dam. Ik was die avond in Momo. Het was er druk vanaf dag één, dit was een vrijdagavond, het was ramvol. Deze meneer wandelde binnen, hij zat naast de keuken, bestelde sashimi en zo."

"Wat wij serveren, krijg je nergens anders. Maar hij hield niet van dat kosmopolitische, de glamour, hij begreep het niet. Ik houd ook van de Chinees om de hoek, maar je moet wel het verschil zien."

"We waren teleurgesteld natuurlijk, maar moesten er ook om lachen. Hij was te oud, hij had eerder moeten stoppen met werken."

Model
"Ik denk dat ik een sterk gezicht heb, sterke karaktertrekken. In Tel Aviv werd ik aangesproken door een fotograaf. Ik wilde het wel een kans geven, al dacht ik niet dat ik er erg druk mee zou zijn. Uiteindelijk heb ik het acht jaar gedaan, voor Fanta, Coca-Cola, alle grote merken. Maar het was iets voor erbij, ik werkte ook altijd in restaurants." 

"Ik reed een keer over de snelweg in Israël langs een gigantisch billboard, 20 meter hoog, met mijn gezicht erop. Zo surrealistisch. Het was leuk om te doen, en easy money. In die restaurants werkte ik heel hard, ook 's nachts, voor peanuts, hier verdiende ik duizenden euro's voor een klus van een paar uur." 

Vitiligo
"Het gebeurde toen ik 22, 23 was. Van de ene op de andere dag werd mijn huid rood, en even later was het pigment op mijn handen verdwenen. Ik heb het ook in mijn gezicht, maar dat zie je alleen als het mooi weer is - ik heb normaal gesproken sowieso een lichte huidskleur. Voor mijn modellencarrière maakte het niets uit, trouwens. Vroeger was ik er ongemakkelijk over, maar tegenwoordig is het trendy. Ik krijg er nu juist complimenten over: supercool, you're so unique." 

Engels
"Amsterdam is de enige stad op het vasteland van Europa waar je het redt met alleen Engels. In Spanje of Italië kom je daar niet mee weg. Met iedereen met wie ik zaken doe, spreek ik Engels. Mijn dochter leert wel Nederlands. Ik ken wat woorden. 'Gezellig' - door mijn Hebreeuws kan ik de G goed uitspreken. En 'doei'." 

Garnalen in warme olijfolie
"The Duchess. Dat is het lievelingsgerecht van Johnny Heitinga. Er is iets heel bijzonders aan de kwaliteit van de olijfolie, de warme garnalen... Het klinkt simpel, maar simpel is moeilijk, vergis je niet. Sashimi en sushi, klinkt ook zo simpel, maar is het niet."

Michelin
"Die ster voor The Duchess hadden we nooit verwacht. Shared dining, 250 couverts, redelijk luide muziek... Alles waar Michelin nooit voor kiest. We hadden ook geen idee dat we over­wogen werden. Ze belden op: je hebt een ster gekregen en niemand is er!"

"Mensen die komen vanwege de ster hebben andere verwachtingen. Die zoeken geen shared dining, willen iets formelers. Maar we hebben afgesproken niets aan ons restaurant te veranderen. Ik heb geleerd de reacties te filteren. Je kunt niet iedereens cup of tea zijn."

Lil' Kleine
"Een van onze graag geziene gasten. In Izakaya, Mr Porter, Mad Fox, Momo... Meestal neemt hij heel leuke mensen mee. En een keer was hij bij Izakaya met iemand die vierde dat hij net uit de gevangenis was gekomen. Ik heb die man nooit ontmoet, ik wil daar niets van vinden. Ik weet ook niet waarvoor hij had vastgezeten."

"Izakaya trekt juist het meest exclusieve publiek aan. De belangrijkste advocaten, tv-presentatoren, miljonairs... Het is de favoriet van de high end locals. Soms krijg je iemand over de vloer met zo'n achtergrond. Je kunt geen uitsmijter buiten zetten en checken of iemand een strafblad heeft. Dat is niet legaal en zeker niet gastvrij." 

Vespa
"Zo verplaats ik me in Amsterdam. Mijn dochtertje gaat achterop. Hij heeft zo'n blauwe nummerplaat, dus ze hoeft geen helm op. Al is dat wel altijd beter natuurlijk. Ook op de fiets. Maar niemand doet dat hier."

Stephanie
"Zij is de ceo van ons bedrijf, The Entourage Group, en mijn vrouw. Ik ontwikkel de nieuwe merken, zij heeft de dagelijkse leiding. Als je werk je leven is, je hobby, je plezier, dan geeft het juist een extra sterke band als je dat kunt delen. Ik vind dat een enorm privilege. We werken niet alleen samen, hè. We gaan ook graag samen uit, of uit eten."

"Ik denk dat veel stellen misschien wel aan ­elkaar vragen hoe hun dag was, maar het antwoord niet echt willen horen. Ze kennen al die mensen niet met wie die ander werkt, dus het is eigenlijk gewoon niet zo interessant voor ze."

Spaghetti kaviaar
"Mijn favoriete gerecht, van The Duchess. Mooie pasta, belugakaviaar. Van kwekerijen, trouwens. Het ziet eruit als een sieraad. Iedereen die dat eet moet glimlachen."

Blaadje sla
"Elk blaadje sla heeft een andere textuur. Het ene is wat bitterder, het andere wat zoeter. Aan de burger van The Butcher hebben de chefs en ik zes, acht maanden gewerkt. Het brood moest perfect: niet te zwaar, niet te boterig. En die sla dus ook. Zijn we dagen mee bezig geweest. Uiteindelijk is het een botersla geworden uit Frankrijk."

Speakeasy
"Die term komt uit de tijd van de drooglegging in Amerika. Alcohol was verboden, dus mensen openden bars op verborgen plekken, die speak­easy werden genoemd. Daar kon je niet te hard praten, anders hoorde de politie je."

"Achter The Butcher is een speakeasy. Je kunt reserveren voor de secret kitchen, dan krijg je een wachtwoord van de computer - elke dag een ander. Die speakeasy is really cool and slick. Hij heeft geen naam, want hij bestaat dus niet."

Burgemeester van Amsterdam
"Het is geen Joodse burgemeester hè... Er waren generaties Joodse burgemeesters, dat weet ik nog. Degene die net is gestorven, dat was een grote. Hoe heet die man die nu de burgemeester is? Femke? Oké, weer wat geleerd." 

Máxima
"Willem-Alexander en Máxima zijn een paar keer in The Duchess geweest, en bij Mr Porter. Dit jaar kwamen ze lunchen met Valentijnsdag. Ze hadden waarschijnlijk gereserveerd onder een andere naam. Eerst kwam de beveiliging checken, daarna kwamen ze zelf. Amazing. In Engeland zou dat nooit gebeuren, daar hadden ze waarschijnlijk het restaurant dichtgegooid als de koningin er wilde lunchen."

Prins Bernhard
"Al heel lang een heel goede vriend. We eten vaak samen, onze kinderen kennen elkaar, we zijn vaak gaan varen in Ibiza. Hij is heel echt, down-to-earth. Sterke zakenman, en zo bescheiden. Hij heeft een prachtige familie en een fantastisch bedrijf."

"We praten nooit over zijn zaken. Welke huizen hij koopt of verkoopt, of hoe hij dat doet. Het contact is vriendschappelijk, niet zakelijk."

Adnan Tekin
"Die ken ik niet. Ik volg de politiek niet. Vroeger wel, in Tel Aviv. Er was altijd wel wat aan de hand. Toen ik Israël verliet, ben ik daarmee gestopt. En nu, jaren later, kom ik erachter dat de kranten er nog precies hetzelfde uitzien. Met precies dezelfde problemen."

"Een vriend van mij zei een keer: ik lees geen kranten meer, er is zo veel ellende in de wereld, waar heb je al die negativiteit in je leven voor nodig? Dat is zo wáár."