Direct naar artikelinhoud

Idfa-directeur: 'Hopelijk staat het publiek open voor uitdagingen'

Voor Orwa Nyrabia (40) begint woensdagavond zijn eerste ­Idfa-festival als artistiek directeur. Na tussenpaus ­Barbara Visser (een jaar) en Ally Derks, die het festival ­bijna dertig jaar leidde, is hij de derde directeur in de ­geschiedenis van het festival.

Orwa NyrabiaBeeld .

Zenuwachtig voor uw openingsspeech van vanavond?
"Nee, maar ik heb wel een gevoel van opwinding. Als dat er niet was, zou er iets mis zijn. We doen het goed met het festival. Ik ben gelukkig met mijn team en er is een prachtig programma. Daarover ga ik het hebben vanavond."

Waaraan zal het publiek merken dat er een nieuwe festivaldirecteur is?
"Er is geen groot verschil, maar wel veel kleine verschillen. Ik hoop dat het publiek zich minder overweldigd voelt door het programma. We hebben de programmastructuur herzien, zodat de bezoeker er makkelijker door kan navigeren. Men kan zoeken naar films op thema, maar ook op stijl."

"Veel werk hebben we gemaakt van ­insluiting op het gebied van gender en geografie. Ik wil me engageren met de hele wereld. In het programma zitten meer Afrikaanse, Indiase en Chinese films, zodat het festival nog meer een representatieve wereldkaart is. Ook ben ik er trots op dat ruim veertig procent van de films op het festival gemaakt is door vrouwen."

Wat voor soort films moet het Idfa vertonen?
"Mijn mantra is pluralisme. Pluralisme in stijl, verhalen, landen, gender en huidskleur. Maar de films moeten wel ­artistiek coherent zijn. Ik hoop dat het publiek ook open staat voor uitdagingen. Zo vertonen we het acht uur ­durende meesterwerk Dead Souls van de Chinese maker Wang Bing."

"De imponerende tour de force vertelt een ­onbekend hoofdstuk uit de Chinese geschiedenis. Ook bijzonder is The Hidden City, een impressionistische film van Victor Moreno met een schitterende soundtrack over wat zich letterlijk in de onderbuik van onze steden ­afspeelt. Hij toont wat er onder de grond te zien is."

U zei eens dat het uw droom is dat films de wereld veranderen. Is dat niet een utopische gedachte voor iemand die in Syrië in de filmwereld werkte, maar het land heeft moeten ontvluchten?
"Ik kan inderdaad niet terug naar Syrië. Mijn thuisland is geëxplodeerd. Mijn vrienden en familie wonen nu overal op de wereld. Dat is nu mijn thuisland. Het is waar dat films de gruwelen in Syrië niet hebben kunnen voorkomen. Ze lossen geen politieke en sociale problemen op. Dat is teleurstellend." 

"Maar films oefenen wel invloed uit op individueel niveau. Ze doen een beroep op je compassie en kweken op langere termijn begrip voor complexe ­situaties. Als je een goede film hebt gezien, kom je anders naar buiten dan toen je naar binnen ging."

Ally Derks was bijna dertig jaar directeur. Wilt u ook zo lang aanblijven?
"Ik heb veel geleerd van Ally en beschouw haar als een vriend, maar als oprichter van het festival had zij een heel ander mandaat. Ik kom uit een land waar de vorige dictator dertig jaar regeerde en zijn zoon nu al weer achttien jaar dictator is. Je begrijpt dat ik niet voor zulke lange termijnen ben." 

"Ik blijf bij het festival werken tot mijn team en ik een aantal van onze doelen hebben bereikt. Dat kan niet in twee jaar, maar duurt misschien vier, zes of acht jaar. Acht jaar moet echt het maximum zijn. Tegen die tijd ben ik geen nieuw bloed meer en het Idfa verdient het om zichzelf altijd te verjongen en opnieuw uit te vinden."

Volg alles over Idfa in ons blog.

Als je een goede film hebt gezien, kom je anders naar buiten dan toen je naar binnen ging