Na de laatste Luizenmoeder kan het land weer tot bedaren komen

Juf Ank for president! Als de hoofdrolspelers van De Luizenmoeder zich deze maand ergens in Nederland verkiesbaar hadden gesteld voor een zetel in de gemeenteraad, waren ze vast en zeker met grote overmacht gekozen.

Met meer dan drie miljoen kijkers is de comedyserie onwaarschijnlijk populair. Vooral na de eerste afleveringen grensde het enthou­siasme aan hysterie.

Verfrissend, geestig, herkenbaar en politiek incorrect: met alle loftuitingen leek het wel alsof de Nederlandse televisie de afgelopen vijftig jaar op alle beschikbare kanalen alleen maar beelden van het bloemencorso in Zundert had uitgezonden.

Dat is natuurlijk ook weer niet zo. De makers van De Luizenmoeder hebben goed gekeken naar The Office - toch ook al bijna vijftien jaar geleden gemaakt - en de beslommeringen in een papierhandel in Engeland behendig overgebracht naar een Nederlandse basisschool.

Met zijn wankele leiderschap is directeur Anton een kopie van Ricky Gervais in zijn rol als manager David Brent.

Het enorme succes heeft de makers en spelers zelf ook verrast. In een interview met de Volkskrant vertelde ac­trice en schrijfster Ilse Warringa hoe zij in tranen uitbarstte toen André van Duin in De Wereld Draait Door zijn nieuwe carnavalskraker ten doop hield, Hallo Allemaal, geënt op het welkomstlied van juf Ank voor de kinderen.

Zo had zij het allemaal niet bedoeld, en dat is natuurlijk de keerzijde van al die grote geestdrift: het programma wordt uit de handen van de makers getrokken.

Ook daarom is het misschien wel goed dat we zondag naar de voorlopig laatste aflevering keken. Kan het land weer even tot bedaren komen en kunnen de makers op hun gemak nadenken over het tweede seizoen.

Waarmee trouwens niet gezegd is dat juf Ank geen uitstekende staatssecretaris van Onderwijs zou zijn.

Reageren? hanlips@parool.nl