Direct naar artikelinhoud
Opinie

'Het broeit en bloeit bij Denk Amsterdam en dat is keileuk'

Sociologe Aline van de Watering voelt zich zo thuis bij Denk dat ze zich in dit opiniestuk afvraagt hoe andere mensen geen bewondering kunnen hebben voor de positiviteit van de partij.

Denkvoorman Tunahan Kuzu voert campagne op de Dappermarkt tijdens de Kamerverkiezingen van 2017.Beeld Bart Maat/ANP

Toen ik op het partijkantoor van Denk in gesprek was met Aysegül Kiliç, en de nummer 2 van de Amsterdamse lijst zei: 'Ik ben even Nederlands als jij', dacht ik: 'Verrek, je hebt gelijk'.

De Turkse gemeenschap was mij tot dan toe overwegend onbekend, buiten de Turkse kapper in de straat waar mijn vriend voor twaalf euro zijn haar laat verzorgen en naar wie ik bij het passeren altijd zwaai. Ik ben er trots op in deze tijd een contact te hebben buiten mijn witte, hoogopgeleide en goedbetaalde sociale netwerk.

Het beeld dat ik heb van de Turkse gemeenschap bestaat uit wat je via de media meekrijgt: de boze Turk, de terroristische Turk, de met de door en door slechte Erdogan ingelaten Turk, de ongewone Nederlander Turk. Het is een beeld van een weinig genuanceerde Turk, behalve als het om slechte eigenschappen gaat.

Rondneuzen
Dat ik bij Denk ging rondneuzen kwam eigenlijk door twee dingen. Ten eerste ben ik altijd al geneigd de vreemde eend in de bijt te zijn. Om te verkennen wat andere mogelijkheden zijn buiten dat wat als normaal geldt en dus de norm is.

Ten tweede sprak ik vorig jaar, toen ik voor het eerst campagne liep (voor de PvdA), in Amsterdam Nieuw-West een Turkse man die openhartig zijn ideeën met me deelde. Over het politieke klimaat in Nederland, waarbinnen de Turkse gemeenschap zich niet (meer) vertegenwoordigd voelt. En over Lodewijk Asscher, die tegen beter weten in een foutieve maar vooral zeer negatieve conclusie trok uit het Motivactionrapport naar de steun onder Turkse jongeren voor IS.

Deze man wist beduidend veel meer dan ik  van de Nederlandse politiek. Daar en toen verloor ik het vertrouwen in de PvdA, omdat de partij die lange tijd wel de belangen van allochtonen in Nederland behartigde, ze nu in de kou liet staan.

Een tolerant land
Nederland staat te boek als een tolerant land, wat migratie oproept. Er kwamen niet-katholieke Belgen tijdens de tachtigjarige oorlog, Duitse katholieken in de negentiende eeuw. In de twintigste eeuw volgden Surinamers, Chinezen, Spanjaarden, Marokkanen, Turken en Polen, op zoek naar een goed leven. Nederland is een migrantenland, maar toch is de Tweede Kamer overwegend blank en hoogopgeleid. Tot zo ver dus de democratie.

Dan zijn daar Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk die volgens de regels van het Nederlandse politieke spel allochtonen een democratische stem geven, Turken, maar ook Marokkanen en zelfs Surinamers. Kilo's en liters bagger krijgen ze continue over zich heen, verzet vanuit de rest van de politiek, en negatieve aandacht in de media. Maar ze blijven overeind, strijdend voor hun idealen en 'hun mensen'. Hoe kun je daar geen bewondering voor hebben?

Aline van de Watering, sociologe en fulltime moederBeeld -

Vorige week zaterdag stond Denk Amsterdam te flyeren op de Albert Cuyp. De mij bekende gezichten ontvingen me allerhartelijkst en enthousiast. De mij onbekende gezichten drukten snel mijn hand. Het was niet raar dat ik daar was, terwijl het in mijn sociale netwerk raarder dan raar is dat ik mij met Denk inlaat.

De Armeense kwestie
Kort na mijn aankomst stond Tunahan Kuzu voor me en een beetje verlegen stak ik mijn hand uit. Hij begroette mij en mijn babyzoon Johannes in de kinderwagen uitgebreid. Toen zag ik het aan zijn tanden en rook ik het even­eens: "Natuurlijk ben je een roker," zei ik.

Hij kon het niet ontkennen en riep maar meteen dat hij wist dat het slecht is en hij voornemens is na 21 maart te stoppen. Toen ik hem vroeg wat hij rookte, trok hij een pakje Marlboro uit zijn jaszak, en zei: "De ergste."

We spraken over zijn drukke schema, over dat het jammer is dat hij geen helikopter heeft, over hoe EenVandaag alleen geïnteresseerd was in zijn mening over de Armeense kwestie (terwijl Denk zo veel meer te bieden heeft dan dat) en over de verrekte kou.

Pinguïndans
Toen Raoul vroeg of ik met Tunahan op de foto wilde, vroeg ik besmuikt of dit mocht. Voor het eerst in mijn leven ging ik op de foto met een bekend persoon. Raoul zorgde dat de kinderwagen zodanig stond dat ook Johannes op de foto komt.

Kilo's en liters bagger krijgen ze continue over zich heen, verzet vanuit de rest van de politiek, en negatieve aandacht in de media

Van Mourad Taimounti kreeg ik een stevige knuffel. Ik feliciteerde hem met zijn huwelijk, dat vier weken geleden plaatsvond. Ook Johannes werd bedolven met ah's en oh's en zachte aaitjes over zijn wang.

We liepen met het gezelschap de Albert Cuyp af en spraken over vechtscheidingen, werken bij de politie en het campagne voeren van Denk. Campagneleider Mali filmde het gezelschap en de woorden van de politici. Er waren meerdere takes nodig. De meisjes deden ondertussen een pinguïndans om het warm te krijgen en omdat dat inmiddels hoort bij hun manier van campagnevoeren.

Positiviteit
De positiviteit alom raakte en inspireerde me, zeker toen ik dacht aan de boosheid die ik normaliter zo gewend ben te ervaren en te horen. Uiteindelijk trakteerde Tunahan ons op een Turkse pannenkoek, die zeer welkom was in mijn ijskoude handen. Johannes was intussen in slaap gevallen.

Het broeit en bloeit bij Denk Amsterdam en het is keileuk om dat te zien. Ik stel mij voor dat het lijkt op de sfeer van de jaren zestig, op het anarchistische provoceren van de provo's, op de strijdlustige vastberadenheid van de tweede golf feministen, maar dan zonder rellen met de politie en in brand gestoken bh's.

Hopelijk gaan deze enthousiaste nieuwelingen in de politiek later ook de geschiedenisboeken in als revolutionaire idealisten, die bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 de kans kregen bij te dragen aan een Amsterdam dat van ons allemaal is.

Hopelijk gaan deze enthousiaste nieuwelingen in de politiek later ook de geschiedenisboeken in als revolutionaire idealisten

Volg de verkiezingen

Op 21 maart goed voorbereid naar de stembus? Like Amsterdam Kiest op Facebook om niets meer te missen.

Stemadvies nodig? Doe de Kieswijzer van Het Parool.