Bijtincidenten met honden: 'Met regels los je dit niet op'

"Jóóp!" schalt het over het grote veld van het Flevopark. "Niet doen! Jóóp!" De uit de kluiten gewassen hond, een kruising tussen een labrador en een golden retriever, heeft het naar zijn zin in het park.

Terwijl de zon langzaam ondergaat, rent de 18 maanden jonge hond van hot naar her. Ingrid van Doorn heeft het koud gekregen, maar haar hond wil nog lang niet naar huis.

Als een stukje verderop een onbekende grote witte hond voorzichtig het grote veld betreedt, is jonge hond Joop er als de kippen bij. "Kijk," zegt Boet Kepel, een van de andere vaste klanten van dit plekje Flevopark.

"Nu springen ze tegen elkaar, ze blaffen wat en er wordt ook wel een beetje gebeten. Maar je ziet ook duidelijk dat er niet wordt dóórgebeten. Dit is zoals honden met elkaar omgaan. Niets aan de hand."

Regelmatig gevechten
Soms staan ze wel met zijn dertigen tegelijk aan de rand van het grote veld in het Flevopark, de honden én hun baasjes. Als je als vreemde hond, en eigenlijk ook wel als vreemd baasje, argeloos zo'n roedel binnenloopt, word je eerst even getest.

Eigenlijk gaat het altijd goed, zegt Serena Slotboom, die hier is met haar hond Joy. "Dat klopt," zegt Kepel. "Maar uiteindelijk gaat het toch ook regelmatig fout. Dan raken twee honden echt met elkaar in gevecht."

Vrijwel allemaal hebben ze gehoord van de maatregelen die de gemeente gaat nemen tegen gevaarlijke honden en hun eigenaren. Dat alle incidenten met honden in de stad vanaf april centraal worden geregistreerd is een goede zaak, zeggen ze.

Jannie Bijl, ook dagelijks te vinden in het park, zegt dat voor de meeste honden geldt dat al het gedrag, ook het slechte, is aangeleerd door de eigenaren. "Een hond is een beest en zo moet je ze ook behandelen. Wie zijn hond behandelt als baby, wordt door zo'n beest niet serieus genomen."

Schrikken van joggers
Bijl kan het weten, ze trainde lange tijd politiehonden. Terwijl haar teckel Bowie, bescheiden van afmetingen, het hardst blaft van alle honden, zegt ze echter ook dat ze vraagtekens plaatst bij het bijtprotocol van de gemeente.

"Want wie gaat bepalen of een hond écht heeft gebeten? Als je hier in het park staat, is het echt jouw woord tegen dat van de eigenaar van de ­andere hond. Daar ga je niet uitkomen."

Hier op het grote veld moeten de honden vooral elkaar hebben als het misgaat, maar het is ook weleens misgegaan toen een hond een jogger in zijn kuit beet, zegt Annabella Rooks, die langs­loopt met haar hond Rihanna ('een soort poedel, geloof ik').

"Afgelopen zomer heb ik dat zien gebeuren. Een andere hond schrok van een plotseling langsrennende hardloper en beet. Het was niet ernstig, maar de eigenaar was heel agressief en schreeuwde dat die jogger een beetje normaal moest doen. Ik vind strenge ­regels heel goed, maar met dat soort mannen kun je niet even adresgegevens uitwisselen."