'Mannelijkheid is vechten tegen en vechten met'

De buurjongen zit in de tuin. Drie lege blikjes energiedrank staan opgestapeld tussen zijn benen in. Hij draagt een zonnebril, maar de lucht die boven hem hangt heeft vandaag geen zon aangetrokken.
  
"Gaat het wel?" vraag ik vanaf ons terras.

De buurjongen doet zijn zonnebril af en kijkt omhoog. Ik kan zien dat hij gehuild heeft.

"Ik heb een beetje een klotedag, buurman. Echt waar. Ik schaam me dood."

"Wat is er aan de hand dan?"

"Dat durf ik niet te zeggen. Niet tegen u in elk geval. U maakt altijd columns van onze gesprekken."

"Heb je liever dat ik niet meer over je schrijf?"

"Nee, maar u zou me bijvoorbeeld kunnen betalen voor de gesprekken die u gebruikt."

"Dat klinkt fair. Neem je genoegen met twintig euro?"

De buurjongen knikt en zet zijn zonnebril weer op.

"Ik heb dus al een paar maanden een nieuwe vriendin. U heeft haar vast wel een keer gezien. Ze is prachtig."

"Die met dat roze haar? En die glitterfiets die altijd voor de deur staat is van haar toch?"

"Ja. Ze heet Zelda. En gisteravond was de avond. We waren er allebei klaar voor. Dus ik verschoonde mijn bed en kocht wat geurkaarsen in de supermarkt. En een paar uur laten stonden we naakt naast mijn bed. Zelda rook veel lekkerder dan de kaarsen die ik had gekocht."

"Dit verhaal is wel heel persoonlijk, dus hier krijg je veertig euro voor."

"We zoenden wat onder de dekens en toen was het moment daar. Het moment waar ik al maanden naar uit had gekeken. Het moment waar ik al mijn hele leven naar uitkeek. Maar het was zo voorbij. En ze wilde vast niet lachen, maar ze lachte. Ik was al klaar voordat zij begonnen was. Premature ejaculatie noemen ze dat. En weet u wat prematuur betekent, buurman? Nog niet rijp. Zelda verdient een man. Ik heb haar teleurgesteld."

"Vind je mij rijp?"

"U bent bijna veertig, toch?"

"Precies, ik ben zo rijp dat ik bijna begin te rotten. En toch lopen mijn orgasmes soms ook op de gebeurtenissen vooruit."

"Serieus?"

"En natuurlijk kun je daar tegen vechten, want dat is wat een man moet doen. Dat leren we. Mannelijkheid is vechten tegen en vechten met. Maar we zijn ook maar mensen. We kunnen in één oogopslag verliefd op ­iemand worden, maar als we na één aanraking klaar­komen, denken we dat we kapot zijn of zo. Dat is waanzin, man. Je bent hartstikke normaal. Weet je wat het belangrijkste is?"

"Nee, wat is het belangrijkste, buurman?"

"Dat je kaarsen kocht. Dat je je best deed. Dat is het enige wat je kunt doen. Mannelijkheid is, nee, menselijkheid is gewoon je best doen. Blijf gewoon je best doen. Daar heeft Zelda recht op."

"Maar wanneer word ik rijp dan?"

"Kijk eens in een fruitmand, buurjongen. Rijp zijn is niets meer dan gewoonweg leren leven met het zachter worden. Maak je niet druk. Jullie volgende vrijpartij duurt vast al een stuk langer."

"Maar wat is langer?"

"Dat weet niemand, buurjongen. Maar zomervakanties en vrijpartijen duren over het algemeen nooit lang genoeg."

De in Amsterdam geboren en getogen schrijver James Worthy (1980) probeert in zijn columns iets van het leven te begrijpen. Lees al zijn columns hier terug. 

james@parool.nl