Vriendschappen breken nu op Thierry en Trump

Toen de glazen leeg waren, ontstond opeens een discussie.

"Heb jij dat stuk van die Fransman ge­lezen, die zei dat er alleen nog een boven- en een onderkant is? En dat die onderkant is afgehaakt, wat de schuld is van de bovenkant, de elite?" zei mijn vriend.

"Ja, dat heb ik gelezen. Een goed stuk. Maar vond jij dat goed? Het was toch een rechts stuk?"

"Nee, het was een links stuk."

"Het was een rechts stuk."

"Ik geloof toch echt dat het een links stuk was. Alle jonge Franse filosofen zijn links..."

We besloten de dooddoener te hanteren dat 'links en rechts eigenlijk niet meer bestaan'.

In huidige discussies moet je de nooduitgangen open­zetten, anders ga je vrienden verliezen.

"Jij vindt de huizenprijzen toch ook belachelijk hoog? De mensen die het geld verdienen kunnen niet meer in de stad wonen en worden verdreven." Mijn vriend klopte toch weer aan de voordeur om zijn gelijk te halen.

"Het kakt wel weer een keer in."

"Voorlopig niet."

"Het is net de beurs... op een gegeven moment gaan de koersen weer omlaag."

Ik voelde dat mijn zinnen ook versleten waren en misschien wel uit een andere tijd kwamen, maar ik had geen zin in het alcoholische gelul van twee bejaarden die het toch nooit eens zullen worden. 

Genuanceerdheid is nooit in de mode geweest. Dat komt omdat de genuanceerden in het algemeen nogal vervelend zijn als je zelf in het café zit om wat te zeuren.

Toch is het wonderlijk dat onder ons, oude vrienden, de discussie ook is verhard. Een paar jaar geleden konden we nog rustig tegen elkaar zeggen dat we Wilders een engerd vonden en Klaver gevaarlijk, maar tegenwoordig breken vriendschappen op Thierry, Europa en Trump - en je kunt je eigenlijk niet permitteren om met je vrienden te breken, want ze sterven tegenwoordig zomaar, zonder waarschuwing vooraf.

Sommige zinnen zijn gevaarlijk: "Ik weet zeker dat Thierry binnenkort een antisemiet blijkt." "O ja? Ik ben ervan overtuigd dat de echte anti­semieten, die zich tegen­woordig antizionisten noemen, zich bij GroenLinks bevinden."

We hebben beiden een gecompliceerd verleden in onze schooltas en daardoor komen sommige zinnen harder aan.

Toch missen we de tijd dat we nog alles tegen elkaar konden zeggen. We gingen uit van elkaars goede intentie. Die goede intentie is uit het debat gevlucht. 

Overal.

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl