Hoofd landelijke recherche: 'Wie cocaïne snuift, helpt de misdaad'

Het aantal in beslag genomen kilo's cocaïne in België en Nederland steeg van 54.792 kilo in 2017 naar liefst 73.931 vorig jaar.

Hoe is dat te verklaren?
Wilbert Paulissen: "We focussen meer op wat via de havens van Rotterdam en Antwerpen binnenkomt en hebben internationaal flink geïnvesteerd in onze informatiepositie, maar de rest van de verklaring zit hem toch gewoon in de toename van aanbod en vraag. De beschikbaarheid van ­cocaïne is enorm."

"Waar we na het vredesakkoord met guerrillabeweging Farc hadden gehoopt dat Colombia minder cocaïne zou leveren, bijvoorbeeld, nam het enorm toe. De zuiverheid van de aangeboden cocaïne blijft toenemen. Dat is al vijf jaar aan de gang."

Wat kan Nederland doen?
"We beseffen heel goed dat je niet alleen incidenteel zaken moet doen rond losse groepen. We moeten structuréél nauw samenwerken met de bronlanden, de andere transitielanden zoals wij zijn en de afzetlanden. Zonder elkaar de schuld te geven. Niet voor niets houden we hier dit internationale congres waarvoor alle partners zijn uitgenodigd."

"We moeten de structuren van de internationale handel doorbreken én de verplaatsing van de ongekende geldbedragen gezamenlijk proberen in te dammen. Van oorsprong Nederlandse groepen, die al lang wereldwijd opereren, investeren hun winsten bijvoorbeeld in vele buitenlanden."

In Dubai, om een voorbeeld te noemen. Hoe werkt Nederland met ­Dubai samen?
"Daar gaat veel cash geld naartoe en we zien dat het vervolgens via bijvoor­beeld investeringsmaatschappijen wordt vermengd met lega­le geldstromen, zodat moeilijk nog is aan te wijzen wat drugsgeld is. Ik heb begrepen dat de Neder­landse regering zich inspant om een verdrag af te sluiten en ­Dubai wil dat ook. Wij als politie ontmoe­ten in Dubai op zichzelf altijd wel een coöpera­tieve houding..."

Zo zijn er meer landen waarmee u betere samenwerking zoekt. Marokko, Turkije, Albanië... Ik hoor rechercheurs klagen dat politieke kwesties de samenwerking dwarszitten. Ziet u dat als een probleem?
"Met Marokko hebben we momenteel in grote zaken een normale politiesamenwerking. (Onder meer in de jacht op de voortvluchtige Ridouan Taghi, red.). We proberen om de politieke issues heen te werken. Ook in het Verenigd Koninkrijk, trouwens, ondanks de brexit. Criminelen mogen niet de lachende derde zijn. We stuiten in landen zoals Marokko en Turkije wel op heel andere wetten, bijvoorbeeld ook over witwassen. Criminelen maken handig gebruik van dubbele nationaliteiten. Logisch dus dat door Nederlanders verworven misdaadvermogen daar neerslaat."

De Albanese criminele organisaties zijn machtig geworden.
"We hebben het landschap nogal zien veranderen. Vroeger waren de Hollandse Netwerken heel dominant, nu is een heel ander veld ontstaan. Italianen, Roemenen, maar vooral ook de Albanezen baren zorgen. Om een Engelse krant te citeren: die ­hebben de markt van plant tot neus in handen. Het geld rijden ze gewoon in de kofferbak naar Albanië. We kijken ook naar de banden die bestaan tussen de Alba­nezen en de Italiaanse maffia."

De 'enorme kluwen' aan criminele organisaties heeft faciliteerders ­nodig om zich af te schermen. Daartegen wilt u strenger optreden. Waar moeten we aan denken?
"Denk aan autobedrijven die wagens leveren of verborgen ruimtes inbouwen. Aan horeca, ook het vastgoed. Aan notariaten waar men voor dat onroerend goed langs moet. Investeringsmaatschappijen, trustkantoren. De financiële sector moet veel meer aandacht schenken aan de controle."

"Ik wil geen branches criminaliseren, maar ermee samenwerken. Zoals we uitstekend met de hotelbranche samenwerken bij het indammen van misstanden in de prostitutie. We hebben overal in de maatschappij samenwerking nodig."

U zou willen dat drugsgebruik minder normaal wordt gevonden...
"Op het gebied van alcohol en tabak doen we als overheid meer dan op het gebied van cocaïne. Snuiven is verboden, maar we treden niet op. Ik wil de gebruiker niet criminaliseren, maar we zouden drugsgebruik wel anders kunnen benaderen. Ondubbelzinnig het signaal geven dat je als gebruiker een keiharde criminele wereld laat floreren. We leven in een tijd waarin je je bewuster bent van het biefstukje dat je eet - en van de wereld die daar achter schuilt. Ik vind dat we zo ook over drugs moeten praten en het gebruik zwaar moeten ontmoedigen."