Direct naar artikelinhoud

'Kinderen van Mokum' voelen zich slachtoffer van de hoge huizenprijzen

Een groep jongeren ageert tegen de hoge huizenprijzen en heeft nu een pand gekraakt op de Prinsengracht.

De ruimte op de Prinsengracht heeft wel wat weg van een heel rommelig studentenhuisBeeld Dingena Mol

Ondanks het verbod is de kraakbeweging nog altijd daar, zegt Abel, zelf geboren in een kraakpand en een van de activisten die sinds zondag het pand hebben gekraakt boven café Bouwman op de Prinsengracht. De groep is net zo activistisch als hun voorgangers uit de jaren tachtig, zegt hij. Alleen zijn hun motieven moderner.

"Amsterdammers moeten gewoon weer in Amsterdam kunnen wonen," zegt hij. "De huizenprijzen zijn te hoog, huisjesmelkers en huurbazen verdienen te veel geld aan de stad. We moeten de beweging in leven houden. De krakers zijn nog echt niet weg, we zijn springlevend."

De krakers, die, op Abel na, niet met hun naam  in de krant willen, noemen zich de Kinderen van Mokum. De groep bestaat uit creatieve studenten en jongeren die net hun opleiding hebben afgerond: conservatorium, film en kunst. Nette jongeren, zeggen ze zelf, die geen overlast willen veroorzaken.

Hotelvergunning
Het pand, dat eigenlijk een hotel moet worden maar in afwachting is van een vergunning, staat volgens de krakers al sinds 2016 leeg. Nu wonen er in wisselende bezetting zo'n acht en soms ook meer of minder krakers. De beweging Kinderen van Mokum bestaat uit ruim twintig jongeren.

(tekst loopt door onder foto)

'Kinderen van Mokum' voelen zich slachtoffer van de hoge huizenprijzen
Beeld Jelle de Ru

Alleen de eerste verdieping van het pand is bewoonbaar en daar zijn gas, water en licht. In de keuken staat iemand een eitje te bakken. In de aangrenzende woonkamer liggen matrassen en luchtbedden. Een groepje krakers zit er ontspannen bij. De ruimte heeft wat weg van een heel rommelig studentenhuis.

De verdiepingen boven waren midden in verbouwing en zijn in een stuk minder goede staat. De eigenaar heeft al ruime tijd de werkzaamheden stilgelegd. Vooral de bovenste verdieping is onbegaanbaar door het puin.

Abel is net wakker en weet het meeste van de kraak af. "Wij willen hier zo lang mogelijk blijven wonen," zegt hij. "We overwegen zelfs om het pand verder op te knappen, als wij niet weg moeten."

Vriendelijke jongeren
Jaimy Gallardo is manager van het ondergelegen Café Bouwman en maakt gelijk duidelijk dat zij en het café niets met de kraak boven haar te maken hebben en dat zij haar naam niet met het hotel of de krakers wil verbinden. 

Wel vertelt ze dat de krakers vriendelijke jongeren zijn: "Ze kwamen zich maandag netjes voorstellen en toen ik vroeg of dat grote spandoek dat hier zondag boven mijn gevel hing, weg mocht, was het binnen een paar minuten verwijderd. Ook wordt er volgens Nuon niets afgetapt." 

De eigenaar van het pand, Michael van de Kuit van Nedstede, is op de hoogte van de kraak. Van de Kuit zag hoe het pand door de Amsterdamse kraakbeweging met ruim 40 man werd ingenomen en stapt naar de rechter. 

Van de Kuit wil de krakers er nu via een kort geding uit krijgen. "Er is verbouwd, gesloopt, er is geen douche of wc. Het is op dit moment een onveilige woning en ik wil niet dat er ongelukken gebeuren." Volgens de krakers zijn er overigens wel een toilet en douche - zij het van minimaal formaat.

De woning is grotendeels in verbouwing.Beeld Jelle de Ru