Direct naar artikelinhoud
Column

Ach ja, een jihadist. Ach ja, ach ja, ach ja

Theodor HolmanBeeld Wolff

Straatsburg. Een terreuraanslag bij een kerstmarkt. Als ik dit schrijf zijn er twee doden en zeven gewonden; als u dit leest kunnen er meer doden zijn want zeven, sommige zeggen acht gewonden liggen 'in kritieke toestand' in het ziekenhuis.

De terrorist is - op dit moment - nog op de vlucht.

(En terwijl ik dit schrijf is het dodental al opgelopen tot vier.)

Ik zapte even langs de talkshows, maar bij zowel Twan als Pauw zat de Eeuwig Aanwezige Advocaat en bij Pauw zat uiteraard ook de Eeuwig Aanwezige Cabaretier (hij stelde ons gerust, we moesten vooral doorleven, zei hij), dus werd er geen serieus aandacht aan besteed.

De dader schijnt bij de politie bekend te zijn. Op de Franse tv werd gemeld dat er geruchten waren dat Franse AIVD vanmorgen huiszoeking bij hem had gedaan, enkele granaten had gearresteerd, maar de 29-jarige man zelf was niet thuis.

Ach ja, een jihadist.

Ach ja, ach ja, ach ja.

Zo'n jihadist stond gisteren voor het gerecht in Nederland. Hij had op het Centraal Station in Amsterdam een aanslag gepleegd en tot zijn grote verdriet waren zijn Amerikaanse slachtoffers niet dood. Eén had hij een dwarslaesie gestoken, maar dood was beter geweest, vond hij.

De jihadist, ­Jawed, 19 jaar, was buiten­gewoon beledigd! Want wij hadden toegestaan - wij, dat is Nederland - dat Geert Wilders de Profeet had beledigd door een cartoonwedstrijd te organiseren. Daarom was hij naar Nederland gereisd om wat doden te veroorzaken. Dat zou Nederland leren!

Doden geeft macht, want door de dood als voorbeeld te stellen kun je anderen op de knieën dwingen. Daarom is moorden onder jihadisten zo populair. We zullen en moeten buigen! We moeten gedwongen worden tot het juiste geloof.

(Ach, nu hoor ik dat er wellicht nog een tweede dader is.)

Het vervelende is dat we ongeveer alles weten van jihadisten, behalve wanneer ze aanslagen plegen. We weten waarom ze het doen, waar ze vandaan komen, hoe ze denken. We weten ook dat ze meer en meer in paniek raken omdat het kalifaat wat uit het zicht is gebombardeerd. Als dat niet was gebeurd, was het nog gevaarlijker geworden.

Bij de aanslag in het Centraal Station stelde ik vast dat er een zekere vermoeidheid was opgetreden; ik merk nu dat de ongeïnteresseerdheid toeneemt.

Alsof het klein groepje betreft. Een sekte. Die de kracht heeft onze ogen te sluiten.

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl

Door de dood als voorbeeld te stellen kun je anderen op de knieën dwingen