De brexitdiscussie splijt huwelijken, en wij zijn erbij

Engelse vrienden op bezoek gehad. Uit ons e-mailcontact begreep ik dat we de brexit-kwestie maar niet aan de orde moesten stellen. We zijn ­beleefd, dus dat deden we niet.

Maar na twee gin-tonics ­begint mevrouw op Engelse wijze haar man te vernederen.

"Ik ben verliefd op hem geworden omdat zijn gezellige intelligentie parallel loopt met de sterkte van zijn brillenglazen. Min zeven. Hij meent oprecht dat Engeland nog iets voorstelt zonder de EU. Maar hij wil uit Europa vanwege de liefde."

"De liefde? Darling, op wie ben ik nu weer verliefd?"

"Op Boris Johnson, my darling. Je zou het liefst met hem in bed liggen en met mij over Churchill praten."

"Dat is niet waar, mijn liefje. Niet over Churchill. Over Chamberlain."

P.G. Wodehouse aan de eet­tafel bij ons thuis.

Maar als ik goed luister zit the tongue niet echt meer in the cheek; de woorden zijn messen en elk gesprek wordt tevens als slijpsteen gebruikt om de lemmeten te scherpen. De brexitdiscussie splijt inderdaad huwelijken en wij zijn erbij.

"We zijn de vijfde economie ter wereld. We zullen in het begin onder een vertrek lijden, maar na een aantal jaren kunnen we weer goed op eigen ­benen staan, kunnen we zelf weer beslissen," zegt hij. Hij zegt het meer voor ons dan voor zijn vrouw.

"Dat beweert de grote kunstenaar van het klagen die, als wij het slechter krijgen, de allergrootste kunstenaar van het klagen zal worden," zegt zij.

"Liefje, laten we er nu over ophouden. Onze Hollandse vrienden kijken naar ons of ze twee pratende reptielen zien waarvan er één zelfs intelligente dingen zegt."

"Een intelligent pratend reptiel, ja - zo zie je mij dus. Met je ogen is dus niets mis," zegt zij.

De Hollandse vrienden ­lachen omdat we denken dat Engelse beleefdheid dat eist.

Dan vraagt hij of hij op de BBC het debat mag volgen.

Ik kijk met hem mee. De ­dames vertrekken naar de keuken.

"Hoe is de stemming nu bij jullie werkelijk?" vraag ik.

"Erger dan je denkt. Het is een forse crisis." Hij fluistert.

We zien May en Corbyn en een behoorlijke verbetenheid.

Ik schenk nog een gin-tonic in. Dan zegt hij: "We waren ooit een wereldrijk. Maar Engeland is een land met een minderwaardigheidscomplex en die brexit geeft zelfvertrouwen terug."

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl