Ontwapenende Ruben Terlou stelt niet teleur in nieuwe serie

Er zijn weinig programma's waar reikhalzend naar uitgekeken wordt, maar de nieuwe documen­taireserie Door Het Hart Van China van Ruben Terlou is er zeker een van.

Zijn eerste serie, Langs De Oevers Van De Yangtze, trok wekelijks zo'n miljoen kijkers en ontving zelfs een nominatie voor de Zilveren Nipkowschijf. Een vliegende start voor de fotograaf en AMC-arts in opleiding, die nooit eerder voor de lens had gestaan.

De grote vraag bij een vervolg is dan altijd: was het beginnersgeluk? Met de gortdroge titel van de eerste aflevering Mijnen En Woestijnen hield Lips zijn hart even vast, maar de ontwapenende Terlou stelt niet teleur.

Met zijn slungelige Waar-is-Wally?-verschijning, scheve grijns en - zoals hij het zaterdag in de PS van de Week omschreef - zachte huisartsenstem weet hij ook het ijs te breken bij de gesloten bewoners in Binnen-Mongolië.

Men vecht er tegen de oprukkende verwoestijning en vreest dat zij joert en haard zullen moeten verlaten als er geen einde komt aan de voortdurende droogte. Zoals paardenfokker Sai, die op bevel van de overheid moet verkassen.

Wat in de ogen van de achteloze kijker slechts een verhuizing lijkt van een hele dorre vlakte naar een iets minder dorre vlakte, is voor Terlou juist reden voor een troostend bezoek.

Zittend in het door de overheid toegewezen huis delen de twee een sigaretje en is het spreekuur in huisartsenpraktijk Terlou: "Hoe voel je je, zo in je nieuwe huis? Voel je je verdrietig? Of heb je er ook wel zin in?"

Hij gaat het wel redden, maar hij zal 'thuis' missen. Zijn vee ook. Hij vreest dat zijn paarden terug zullen lopen naar de oude plek.

Dokter Terlou kan het niet genezen, maar door te luisteren voelde hij zich misschien net iets beter. Al was het maar voor even.

Reageren? hanlips@parool.nl

Lees het interview met Ruben Terlou: 'China voelt als een tweede thuis'