Eén zwaluw en de vogelspotter zegt: lente

Vogels zijn schattige kleine beestjes die door de lucht vliegen. Als je een verrekijker hebt, of verder niet zo heel veel te doen, kun je ernaar kijken.

Hamsters zijn ook schattige kleine beestjes. Toch bestaan er geen hamsterspotters en ook schrijven ze geen boeken. Aan de andere kant: je kunt ook op je vrije vroege ochtend naar vliegtuigen gaan kijken - het kan altijd erger.

Het boek Spotvogels wordt gepresenteerd in - erg leuk - de Kanarie Club.

Wij hadden vroeger thuis een kanarie. Hij heette Pietje, want zo
heten ze allemaal. Het beest tjilpte ons he-le-maal gek. Misschien moet ik erbij zeggen dat de kooi pal naast de kapstok in de serre hing.

Op een dag was Pietje dood. Mijn moeder had hem een middagje in de tocht gezet. Toen ze dat, tegen haar sterfbed aan, opbiechtte, huilde ze van het lachen en de gêne ineen. Een beeld dat ik nog altijd kan oproepen - en koester.

Dank je, Pietje.

"Hé, de rubriek Schuim," zegt coauteur Jean-Pierre Geelen. "Ik hoop maar dat het genoeg bruist voor je, met al die vogelmannen."

Dat is wel een beetje mijn insteek, ik ben op zulke momenten graag eerlijk.
"Ja, ik dacht, ik kop hem alvast voor je in."

Dat doet hij goed.

Coen Verbraak interviewt de beide auteurs en dan gaat het al snel de diepte in natuurlijk. Wanneer werd Saskia van Loenen, de andere coauteur, vogelaar?

Van Loenen: "Vier jaar geleden. Toen ik door een verrekijker van ­Jean-Pierre mocht kijken. Ik zag een grutto alsof ik in de bioscoop zat en pats, boem, ik was een vogelaar."

Ik krijg een stevig inkijkje in deze wereld. De lente komt eraan en dan maken ze werkelijk vreugdesprongetjes. Geelen: "Eén zwaluw en ik zeg: lente."

En Van Loenen: "Eindelijk een liefde die echt gelukkig maakt. Daar kan geen man tegen op."

Het wordt nu langzaam griezelig.

Van Loenen: "Ik snap niet dat mensen gelukkig kunnen zijn als ze geen vogels kijken."

Ik kijk inmiddels om me heen, maar zie geen voorbereidingen om zo babyzilvermeeuwen ritueel te offeren.

Van Loenen wil best een vooroordeel over vogelaars erkennen. Het cliché van oudere mannen met een grijze baard en een camouflagepak is voor negentig procent waar.

"Maar je hóeft er niet uit te zien als een kabouter."

Van Loenen bedoelt haar eigen kledingkeuze, maar bioloog Remco Daalder heeft later in zijn overigens werkelijk hilarische speech een bijzondere toevoeging.

"Vogels zijn kleurenblind. Het maakt die beesten niets uit of je in een camouflagepak komt of in een roze tutu."

Dat mogen we, ook in deze kringen, best het weetje van de dag ­noemen.

Tips? schuim@parool.nl

Wat boekpresentatie Spotvogels
Waar Kanarie Club, Bellamyplein
Wie Jean-Pierre Geelen, Saskia van Loenen, Remco Daalder, Coen Verbraak, Midas Dekkers
Wanneer dinsdag 6 maart, 17.00 tot 19.00 uur

Drank en spijs **
Sfeer ***
Hans dronk Fuut Fieuwbier