Tranen bij personeel MC Slotervaart na slechte nieuws

Bij de ingang van het personeelsrestaurant houden verpleegkundigen elkaar vast. Er vloeien tranen. "Het is wel heel sneu," zegt een van de vrouwen. "Dit is veel meer dan sneu, dit is echt erg," zegt een andere. "Kút!"

Het personeel is zojuist ingelicht over de financiële problemen waarin het voormalige Slotervaartziekenhuis zich bevindt. Dat de zorgverzekeraars de kraan dichtdraaien valt een deel van de medewerkers rauw op op het dak, terwijl er ook personeel is voor wie de onheilstijding een bevestiging is van de angst waarmee zij al een hele tijd rondlopen.

De bui hangen
Yolanda, die niet met haar achternaam in de krant wil, behoort tot die laatste groep. Zij werkt 'ruim meer dan tien jaar' bij het Slotervaart en heeft in die tijd al het nodige slechte nieuws over haar werkplek over zich heen gehad.

"Met dit ziekenhuis gaat het nooit níet slecht, maar de laatste maanden had ik wel het gevoel dat het wel eens echt mis zou kunnen gaan. Toen ik vanmorgen hoorde dat er iets zou gaan worden medegedeeld, zag ik de bui al hangen."

Ook de dames die in het restaurant achter de kassa staan behoren tot de groep voor wie de aankondiging van vandaag niet als een verrassing komt. Iedere bezoeker wordt een hart onder riem gestoken. "Dit is echt niet leuk." En: "Dit hebben we niet verdiend." Ze willen niet praten met de media, zeggen ze.

Ontzettend druk
In het rookhok voor de hoofdingang van het ziekenhuis is het dreigende faillissement deze middag het enige gespreksonderwerp. Voor twee medewerkers van de huishoudelijke dienst hakt het nieuws er stevig in. 

Jeffrey van de Zwaan werkt pas enkele maanden in MC Slotervaart. "Dit is niet te geloven in een land als Nederland. Dat ze een ziekenhuis gewoon laten instorten. En als het hier nou niet druk zou zijn, dan kon ik het nog begrijpen, maar het is hier altijd ontzettend druk, de dokters en verpleegkundigen kunnen niet harder werken dan ze doen."

Het rookhok is ook de plaats waar een aantal van de patiënten het slechte nieuws te verwerken krijgen. Coby Verhaegen komt al jaren in het Slotervaart, zegt ze. "Het is zo'n fijne plek," zegt ze. "En lekker dichtbij mijn huis." 

Hoe het nu verder moet met de behandeling van haar incontinentieproblemen, vraagt ze zich af. "Ze kennen me hier en ik ken hun. Ik wil helemaal niet naar een ander ziekenhuis."

Boel kapot
In het begin van de middag keert de normale gang van zaken weer terug, zo lijkt het. De vrouwen van het winkeltje in de centrale hal hebben er helemaal geen zin meer in en sluiten de tent voor deze middag.

Als ze het rolluik naar beneden laten zakken, blijkt er nog een molen met kaarten onder te staan. Met een enorme knal loopt de boel vast. "Ach," zegt een van de vrouwen: "Als de boel dan toch kapot moet, dan kan je het maar beter goed doen."