Op zoek naar schaatslocaties met ijsmeester Bob Maas

Het ijs bij de Appelweg in Noord ziet er vanaf een afstandje strak en zwart uit. Met een harde klap prikt Bob Maas zijn meetstok in het ijs. Het is weliswaar acht centimeter dik, maar het is bij de kant puur papijs dat bovendien los ligt. "Niet op schaatsen dus," zegt Maas.

Maas is benieuwd hoe het ijs op het Noord-Hollandsch Kanaal in Noord, vlak bij de molen, erbij ligt. Het is onverwachts dik, maar er liggen jammer genoeg veel ijsschotsen wat het schaatsen hier niet zo aantrekkelijk maakt.

Maar een stuk verder in Noord is het raak. Op de Schellingwouderbreek schaatst een handjevol mensen - jong en oud - op pikzwart spiegelglad ijs. Bob Maas neemt het zekere voor het onzekere en tikt met zijn stok op het ijs.

Hij meet de dikte en luistert naar het geluid. "Hoe hoger het ijs zingt, hoe dunner het is," zegt Maas die een training heeft gevolgd bij de KNSB en zich gecertificeerd natuurijsmeester mag noemen.

Schaatsen in je achtertuin
Maas wijst naar een paar windwakken, een eind verderop. "Daar kun je beter een meter of vijf vandaan blijven."

Het ijs galmt af en toe een beetje. Waar een groepje van vijf volwassen mannen bij elkaar staat, kraakt het. Het is nog niet op groepen berekend.

Ivo Meijer schaatst er met zijn negenjarige zoontje Feike en zijn vader Henk (73). "Mijn vader zei: 'Sein me in als er ijs ligt.' Wat is mooier dan schaatsen in je achtertuin?"

Een vrouw komt met haar schaatsen aangelopen. Ze twijfelt. "Ik heb net in Zunderdorp geschaatst maar het waait daar verschrikkelijk. Een groepje schaatsers ging verder door, maar ik zag ze ook stukken door het weiland lopen."

De drukte op de Breek neemt na enige tijd aardig toe. Maas: "Dat zie je vaak. Eerst durven de mensen niet, maar als er een paar mensen schaatsen, volgen er onmiddellijk anderen. Een van mijn tips is: schaats nooit alleen en neem ijspriemen en een stuk touw mee."

"Schaats ook niet als het gaat sneeuwen want dan zie je de zwakke plekken niet. Maar Amsterdamse schaatsers zijn net als Amsterdamse fietsers: ze trekken zich nergens wat van aan."

Maas heeft donderdag op de Prinsen-, Keizers- en Brouwersgracht gestaan. Dit keer binden hij en zijn tienjarige zoon Linus, na gebonk en geprik met de meetstok, de schaatsen onder op de Brouwersgracht. Toeristen kijken hun ogen uit en nemen foto's.

"Ga toch naar de Jaap Edenbaan," moppert een woonbootbewoner. Een Braziliaanse man klimt ook meteen van de kade en loopt over het ijs. "Dit kennen we niet in mijn land."

Op de Egelantiersgracht zien we drie mensen schaatsen. Een van hen woont aan de gracht en hield het niet meer uit. "Je leeft maar één keer," zegt een man met zijn kind aan de hand.

Maas ziet even verderop, bij café 't Smalle, twee kinderen op het ijs staan, vlak bij een groot wak. Hij brult tegen ze dat het daar levensgevaarlijk is. "Mensen moeten niet zomaar op het ijs gaan staan. Besef goed wat je doet," zegt hij.

Liever natuurijs
Amsterdammer Dick Kors stapt ook op het ijs en schaatst zowaar onder het bruggetje door zodat de afstand die hij kan schaatsen meteen een stuk groter is. "Het was mij te druk op de Keizersgracht daarom ben ik hier. Ik ga niet naar de kunstijsbaan, ik pak liever natuurijs mee."

In een mum van tijd klimmen ook enkele toeristen via bootjes op het ijs. De Amerikaanse Ryan heeft vandaag nog wel een vrouw door het ijs zien zakken, op de Prinsengracht.

Dat gebeurde onder een brug. Hoewel hij ervan onder de indruk zegt te zijn, weerhoudt het hem er niet van met een paar gehuurde noren zelf het ijs op te gaan. "Ik heb hier zes jaar op gewacht," zegt hij. "Eindelijk is het zo ver."

Lees ook: Hoe schaats je veilig en wat als je door het ijs zakt?