Na het bakken werd het niet meer gezellig in Anorexia Eetclub

Even kijken wat mijn eetstoornis ervan vindt, is de eerste reflex van de 19-jarige Stephanie als ze haar intrek neemt bij Anorexia Eetclub, een nieuw NPO 3-programma waar ze met vijf lot­genoten weer normaal leert eten.

Ze zijn alle zes in therapie, of hebben die al afgerond, maar meteen wordt pijnlijk duidelijk dat anorexia nervosa in hun hoofden nog aan veel touwtjes trekt.

Dilemma 1: gaan ze hun aardappelen koken of bakken? Als de keuze valt op gekookte aardappelen, gaat een veelbetekenende glimlach rond. Ze begrijpen elkaar: alle zes zien ze het vet in een koekenpan alleen op hun bord en in hun buik eindigen.

Dat vetten zich verspreiden en na het bakken grotendeels achterblijven in de pan, wil er bij hen niet in. "Boter en olie zijn hun grootste angsten," legt de diëtist uit.

Dat blijkt wel als ze daarna vis gaan bakken. Tot drie keer toe moet de diëtiste Daphne (16) aansporen meer ­boter in de pan te schenken. Het werkt alle zes de club­leden op hun zenuwen en het eindigt ermee dat er nog maar twee aan tafel zitten. 

Echt gezellig wordt het daarna niet meer, terwijl dat wel de bedoeling is van Anorexia Eetclub. Door samen boodschappen te doen, te koken en zes maaltijden per dag te eten moeten ze weer normaal leren eten. Maar of een hulpprogramma op tv daar nou de beste setting voor is? 

En er is al veel anorexia-tv geweest, wat voegt het toe? Als je het Lips vraagt: dat het een gevecht van de lange adem is. Alle zes hebben duidelijk de weg omhoog gevonden, maar hun eetstoornis is de baas, nog altijd. 

Fleur (26) is er allang niet meer zo erg aan toe als twee jaar geleden, toen haar gezicht alleen uit jukbeenderen leek te bestaan. Maar nu begint het eigenlijk pas. "Ik heb weer het toetje van vijf jaar geleden, maar ik ben er nog lang niet."

Reageren? hanlips@parool.nl