Het woord van God krijgt het moeilijk in de Stopera

Als het uitgangspunt zou zijn dat christelijke partijen in Amsterdam allemaal in hetzelfde, langzaam opdrogende, vijvertje vissen, dan is de deelname van de SGP aan de komende gemeenteraadsverkiezingen ingewikkeld nieuws voor wie belang hecht aan een gelovig smaldeel in de plaatselijke politiek.

Want méér keuze zou er zomaar eens toe kunnen leiden dat de stemmen zodanig worden verdeeld, dat niemand voldoende kiezers trekt, zodat er na 21 maart helemaal geen christelijke partij meer in de gemeenteraad mag plaatsnemen.

Wie bijvoorbeeld alleen zou kijken naar de stembusuitslagen van het CDA tijdens de laatste vier gemeenteraadsverkiezingen, zou kunnen veronderstellen dat christelijke politiek in Amsterdam op sterven na dood is.

Waren er in 2002 nog meer dan 21.000 Amsterdammers die op de partij stemden, vier jaar geleden daalde dat aantal ruim onder de 9000.

Stijgend aantal CU-stemmers
Daar staat echter tegenover dat de ChristenUnie het in de stad steeds beter doet. In dezelfde periode dat het CDA meer dan halveerde, steeg het aantal CU-stemmers van iets onder 4000 naar bijna 6000. Vier jaar geleden was dat net niet voldoende voor een zetel in de Stopera.

En dan mengt nu dus ook de SGP zich in de strijd. Wat daarvan te verwachten is met de jonge (en vrouwelijke!) lijsttrekker Paula Schot, is onduidelijk, maar als de Amsterdamse stemmen tijdens de recente Tweede Kamerverkiezingen iets zouden duidelijk maken, dan is het wel dat de gereformeerden kansloos zijn: de afgelopen jaren steeg het aantal kiezers van een magere 237 in 2003 naar een nog steeds bescheiden 687 afgelopen jaar.

Dolende kiezer
Maar goed, het zijn verkiezingen, de bal is rond en de kiezer is dolend: alle reden om niet nu al depri te gaan zitten doen. Paula Schot ziet bijvoorbeeld plenty ruimte voor een mooie stembusuitslag.

"Ik kan het niet staven met cijfers, maar mijn gevoel is dat het aantal jonge christenen in deze stad aan het toenemen is. Afkomstig uit de Biblebelt en hier blijven plakken na een studie, net als ikzelf: dát zijn potentiële SGP-stemmers."

Ook ChristenUnie-lijstaanvoerder Don Ceder ziet geen reden bij de pakken te gaan neerzitten. Hoewel het juist voor zijn partij spannend is of er net wel of net niet een zetel wordt binnengesleept.

"Wij willen dit op eigen kracht doen, maar als je kijkt naar de ontwikkeling die onze partij doormaakt, twijfel ik er niet aan dat we na de verkiezingen genoeg stemmen zullen hebben voor een zetel."

Diederik Boomsma van het CDA werpt zich, misschien niet onverstandig gezien de constant dalende koersen van zijn partij, het meest opzichtig op als brede volkspartij.

Sterker: "Wij zijn geen christelijke partij, maar een partij met het christelijk geloof als uitgangspunt. Je hoeft helemaal niet christelijk te zijn om op ons te stemmen."

SGP en ChristenUnie delen dat standpunt zeker niet. Al is de minder strikte stemmer welkom bij Schot: "We richten ons op onze natuurlijke achterban. Maar ik denk dat ook niet-christenen die onbevooroordeeld van onze standpunten kennis nemen, zullen zeggen: het is helemaal niet zo'n gekke partij, die SGP."

En Ceder: "Het CDA geen christelijke partij? Wij zijn dat wél. Maar ook een partij die heel erg met haar voeten midden in de samenleving staat."

Het is duidelijk: als de vijver krimpt, moet er water bij.