'Alledaags seksisme na verzet tegen komst dj Konstantin'
Reacties op het verzet tegen de komst van de omstreden Duitse dj Konstantin naar ADE laten volgens vijf vrouwen uit de dansmuziekscene alledaags seksisme zien, zo betogen ze in dit opiniestuk.
Het beeld bestaat dat de dansmuziekcultuur - die overkoepelende term voor alles wat samenhangt met dansen tot 's avonds laat of 's ochtends vroeg in clubs, op festivals en feesten - een bijzondere vrijheid biedt.
Misschien zelfs nog vrijer dan Nederlandse cultuur in het algemeen; een land dat al bekendstaat om zijn tolerantie en gelijkheid. Toch?
Helaas zit het anders. In heel Nederland, ook binnen de uitgaansscene. Dat is onlangs duidelijk geworden met het bekendmaken van de programmering van Amsterdam Dance Event, het grootste internationale evenement voor dansmuziek.
DJ Konstantin, medeoprichter van het beroemde Duitse technolabel Giegling, verscheen drie keer op feestjes rond het programma. Dezelfde dj zei vorig jaar juni in een interview met het Duitse tijdschrift Groove dat vrouwen van nature minder goede dj's zijn dan mannen, en dat vrouwelijke dj's de laatste tijd te veel kansen krijgen, puur omdat ze vrouw zijn.
Feminazi's
Overduidelijk seksisme, dus. Konstantins statement na de ophef viel tegen: hij legde de verantwoordelijkheid bij de journaliste die zijn humor niet zou hebben begrepen.
Daarop deelden vrouwelijke dj's als The Black Madonna hun ervaringen met Konstantin. Zij bevestigden zijn seksistische gedachtes en gedrag ten opzichte van vrouwelijke collega's.
Daarom hebben wij, vrouwen die schrijven, draaien en op andere manieren betrokken zijn in de dansmuziekscene, een open brief gepubliceerd met de oproep om Konstantin van de line-ups van ADE te halen.
Een platform bieden aan iemand die seksistische uitspraken doet, is op zichzelf een vorm van seksisme, schreven we. Het maakt de gelijkheid en veiligheid van vrouwen onmogelijk.
Opmerkelijker is de discussie die is ontstaan binnen de scene nadat we onze oproep hadden gepubliceerd. Terwijl sommigen Konstantin en zijn uitspraken verdedigden, was de zogenaamde 'stem van de redelijkheid' prominenter aanwezig in de daaropvolgende discussie.
Deze mensen stelden ook tegen seksisme te zijn, maar onze publiekelijke oproep om Konstantin van de line-ups te halen extreem te vinden. Het werd door deze 'gematigde' mensen een 'heksenjacht' genoemd, met als doel de carrière van Konstantin kapot te maken.
Inderdaad, in een maatschappij waar feminisme zogenaamd niet meer nodig is, kunnen mannen hypothetisch gezien net zo goed het slachtoffer worden van seksisme.
Gematigde mensen noemden onze oproep een heksenjacht
Over een zaak praten is geen doel op zichzelf, maar een methode om het uiteindelijke doel te bereiken: een wereld zonder seksisme
Zonder aandacht voor de machtsverhoudingen die ongelijkheid en uitsluiting in stand houden, wordt kritiek op mensen die seksistische uitspraken doen gezien als gebrek aan onze beroemde 'tolerantie'.
Als we de problemen niet kunnen aankaarten zonder feminazi's genoemd te worden, of beschuldigd te worden van een heksenjacht, hebben we echt een probleem.
Gewelddadig polderen
Misschien opvallender was de manier waarop mannen in machtsposities het op zich hebben genomen om volgende stappen te bepalen - wat ook een vorm van seksisme is, want vrouwen werden uitgesloten van die beslissingen.
Zo werd door zowel ADE als de nachtburgemeester Shamiro van der Geld een panel over seksisme met Konstantin als spreker voorgesteld, zonder - tegen, zelfs - onze input.
Dit is precies wat schrijver Flavia Dzodan polderen met seksueel geweld noemt. Terwijl dit geen kwestie van fysiek geweld was, geldt haar argument nog: namelijk dat de logica van polderen betekent dat mensen die macht uitoefenen weer een podium krijgen, precies op het moment dat we moeten luisteren naar de stemmen van degene die seksisme meemaken.
Wat onze actie rondom Konstantin aan het licht heeft gebracht is dus veel groter dan Konstantin en zelfs veel groter dan ADE. Wat het losmaakte is de problematiek van de Nederlandse overtuiging dat feminisme hier een gesloten zaak is, en dat daarom 'in debat gaan' met elkaar over seksisme een oplossing voor seksisme is.
Over een zaak praten is geen doel op zichzelf, maar een methode om het uiteindelijke doel te bereiken: een wereld zonder seksisme.
Daar zijn we lang nog niet, en daarbij staat het Nederlandse zelfbeeld van 'tolerantie' ware gelijkheid en verandering in de weg.
Fenna Fiction (dj), Aura Lydon (designer), Emma van Meyeren (schrijver-organisator), Helena Naeff (cultureel marketeer), Sophia Seawell (schrijver-onderzoeker), Jo Kali.