Dit waren de beste, slechtste en pijnlijkste feestjes van 2018
Hans liet zijn tenen lezen, at heerlijke gerechten uit de jaren tachtig en moet nodig zijn excuses aanbieden aan Dagmer.
Beste
Restaurant/club Momo bestond tien jaar. Op de gastenlijst stonden 1200 man, de hapjes hadden ook onder het kopje 'Lekkerste' kunnen staan. In een kamer kon je cocktails drinken, maar alleen met handboeien om.
In een andere kon je worden vastgebonden door een mevrouw in een sierlijke badjas. Een ervaring.
Net zo goed genoot ik van de meezingers op de veertigste verjaagdag van vrouwencafé Saarein ('Jaaaaa, een reisje naar Saarein-rein-rein') en schitterend was ook kapperszaak In de Jordaan, een mini-volkenkundig museum aan de Elandsgracht, dat voor het grote feest van café Nol was nagebouwd in de hal van Paradiso.
Toch, mijn hoogtepunt was de Geluksdisco in Slotermeer. Een initiatief van Dorèndel Overmars om buurtbewoners die elkaar meestal op straat voorbijlopen, bijeen te brengen. Glitterhoedjes en Pakistaanse hapjes. Grappenmakers, patiënten, vechtersbazen, bejaarde housefans, allemaal vrolijk op de dansvloer.
Het goede nieuws: de Geluksdisco is elke twee maanden.
Slechtste
Lil' Kleine begon een feestcafé, 't Lammetje. Op zijn eigen opening kwam hij twee uur te laat. Twee uur. Daar keek niemand van op, ook de lilliputters niet, die verkleed als boskabouters shotjes uitdeelden.
In Krasnapolsky werd de verjaardag gevierd van Mickey Mouse en onder strikt embargo wilde de organisatie wel verklappen wie de mysteryguest was. Mickey Mouse. De echte. Mondje dicht, hoor. Die avond stond ik te kijken naar iemand in Mickey Mousepak achter een drumstel.
Blogkoninginnen Monica Geuze en Queen of Jet Lags hielden een pyjamaparty. Uit het hele land kwamen tienermeisjes, vaak met moeder, naar het Pulitzer.
De pyjamaparty bleek een winkel (pyjama met sterretjes 90 euro, slaapmaskertje 25 euro). Zeventig meisjes per anderhalf uur en op het laatst even op de kamer bij Monica en Queen voor een selfie. Steeds met z'n tienen - om het persoonlijk te houden.
Lekkerste
Stichting Nationale BBQ Weken - altijd een goed begin - verzorgde een avond in restaurant Bij Qunis, een schitterend gemaal in Lijnden. Het rook er naar vlees. Twintig sterrenkoks uit Italië verzorgden allemaal een hapje. Intussen speelde Oranje gelijk, uit tegen Italië. Ook dat was vriendschappelijk.
Restaurant Sham, bijna geheel gerund door vluchtelingen, bestond een jaar en dat vierden ze met hapjes en livemuziek. Het buffet was één grote aanklacht tegen xenofobie. De avond eindigde met de dabke, een dans die een ongetraind man maar beter van een afstandje kan bekijken.
Het lekkerst was toch een lunch als een culinaire reis door de jaren tachtig. In restaurant Het Bosch verzorgden topchefs van destijds, elf Michelinsterren in totaal, het eten tussen de middag. Het eitje van Henk Tuin, de soesjes van Constant Fonk. Alleen die Richard Clayderman de hele tijd had niet gehoeven.
Pijnlijk
Bij een bijeenkomst in Slotermeer las Dagmer (11) een gedicht voor. Ik maakte een foto, citeerde uit het gedicht en schreef dat we van dit jongetje nog veel gaan horen.
Die is vast de bink op het schoolplein morgen, dacht ik nog. Later sprak ik de woordvoerder. Dagmer is een meisje.
Kunstenaar Mart Visser mocht het stadhuis in Zandvoort ombouwen tot een museum met eigen werk. Een imposante kroonluchter hing vol met zwarte draden. Daar bleef ik met mijn schoen aan haken, ik schopte er een paar los.
Het meisje met het dienblad vol champagne zag het ook. "Heb ik heel veel schade aangericht, denk je?" vroeg ik.
Het meisje: "Ik zeg niks."
Tijdens de presentatie van nieuwe Viva-seksspeeltjes ontmoette ik mijn oude hoofdredacteur Barbara van Beukering. Haar dochter Milou had de speeltjes getest, terwijl haar gezicht werd gefilmd. Ongemakkelijker werd het dit jaar niet.
"Ik vind dat mijn dochter keurig klaarkomt," zei Van Beukering.
Dat werd de kop boven het artikel op internet, op afstand de best gelezen Schuim ooit.
Gekkigheid
In overvloed weer. De doorbitch van Jimmy Woo bijvoorbeeld, die een bril droeg met daarvoor een gordijn van zwart-witte draden, tot op zijn borst. Snel op de foto, dacht ik, want dat gelooft anders niemand.
Pilates met puppy's. De langste kopstoot van Nederland, aan een tafel in de Pijlsteeg. Ik was bij de opening van een toiletgebouw, mét fanfare. Gordon presenteerde zijn boek om middernacht bij een Febo in Noord.
Voor Stromboli, de nieuwe Saskia Noort, lagen we met vijftig volwassenen, vooral vrouwen, op een matje. Naast ons een levensademsessietherapeut, 'Breath Angel' genoemd. We klapten, we bliezen, we riepen 'wuuuuuuw'. Vanaf het balkon keek Noort, borrel in de hand, tevreden toe.
Op de Final Party van Club Lite - geen seks, wel sensualiteit - liet ik mijn tenen lezen. "Je gevoelsteen steekt eruit," zei teenlezer Roos, "en je ambitieteen ook. Je kunt zo veel voelen dat het je van je stuk brengt. Herken je dat?"
Mijn creativiteitsteen bleek trouwens erg klein.
