Direct naar artikelinhoud
Ten Slotte

Danny van Hoepen (1970-2018) was een gouden conciërge

Danny van Hoepen was een strenge maar geliefde conciërge op het Cygnus Gymnasium. Hij had een groot hart, klinkt het onder leerlingen.

Conciërge Danny van Hoepen

Vaak kwam hij zomaar even binnen, gevraagd, maar even zo vaak ongevraagd. Dan klopte Danny van Hoepen aan en niet zelden stak hij zijn hoofd al om de hoek voordat er een reactie kwam.

"Alles goed hier, vroeg hij dan," zegt directeur Renée Kloos van het Cygnus Gymnasium. "Het maakte niet uit of ik het bordje op 'bezet' had geschoven, Danny kwam gewoon langs. Ik hou je in de gaten, zei hij dan."

Een groot hart
Zeven jaar lang was Danny van Hoepen conciërge op het Cygnus Gymnasium. De ogen, de oren en het gezicht van de school. Er was niet veel dat hem ontging. Wie wilde weten wat er speelde, moest bij Danny zijn.

Afgelopen vrijdag overleed hij op 48-jarige leeftijd in het ziekenhuis nadat hij 's morgens, vlak voordat de lessen begonnen, op school was getroffen door een hartstilstand.

Het Cygnus aan de Wibautstraat is een keurige school met keurige leerlingen. Wie conciërge wordt van zo'n school en van zowel Armin van Buuren als van André Hazes houdt, kan het bijna alleen maar goed doen.

En Danny van Hoepen deed het goed: toen vrijdagochtend duidelijk werd dat hij was overleden, trof dat leerlingen, docenten en medewerkers als een mokerslag.

Dat de lessen voor die dag zouden worden afgelast, was onmiddellijk duidelijk, zegt Kloos. "De vergaderruimte op de eerste etage is nu een ontmoetingsruimte voor iedereen die Danny wil gedenken. Er staat een zee van bloemen, er branden kaarsjes en er ligt een condoleanceboek."

Hij had een groot hart, klinkt het onder leerlingen. Het dak was verboden terrein voor de scholieren, maar wie graag wilde, werd door Van Hoepen stiekem wel eens meegenomen voor een korte rondleiding.

Alles in de gaten
Hij kon streng zijn over kleine dingetjes, maar als je echt iets fout had gedaan dan begreep hij ook wel dat het geen zin had om zo'n puber nóg eens op zijn lazer te geven. Wie fietste op de stoep kon dus de wind van voren krijgen, maar toen een leerling een keer was betrapt op winkeldiefstal bij de supermarkt vond Van Hoepen dat al treurig genoeg.

De boel moest aan kant zijn, vond hij. Dus als je je fiets buiten de rekken zette in plaats van erin bevestigde hij soms zijn eigen slot aan het voorwiel. De eigenaar mocht zich dan met hang­ende pootjes bij Van Hoepens hokje melden. Hij hield van ordelijkheid en legde uit dat het 'geen gezicht' was, al die rondslingerende fietsen. En dat de brandweer geen zin had om bij brand eerst allemaal fietsen opzij te gooien. 

Kloos: "Hij maakte zelf bordjes om de leerlingen daar nog eens aan te herinneren."

Zoals het een goede conciërge betaamt, hield Van Hoepen vooral de Cygnusbevolking nauwgezet in de gaten. Hij sprak mensen aan als hij het gevoel had dat ze iets dwarszat, maakte een grap. Een leerling die even niet lekker in zijn vel zat, kreeg een arm om zijn schouder. 

Kom even luisteren naar André Hazes, zei hij eens tegen een leerling. Dan zong hij soms mee, uit volle borst.

Dinsdagmiddag wordt er op het Cygnus Gymnasium een herdenkingsbijeenkomst gehouden.

Wie wilde weten wat er op school speelde, moest bij Danny van Hoepen zijn