Direct naar artikelinhoud
Han Lips

Bram Vermeulen bracht het taboe van Mauritanië toch ter sprake

Doordeweeks schrijft columnist Han Lips hier over wat hem is opgevallen op televisie. Vandaag: Sahara.

SaharaBeeld NPO 2

In de nieuwe VPRO-serie Sahara trekt journalist Bram Vermeulen door de Afrikaanse woestijn. Hij begon in Mauritanië, het meest westelijke puntje.

Sinds de jaren tachtig was daar geen Nederlandse cameraploeg meer geweest. Vermeulen durfde het wel aan en dat is dapper. Zo wordt hij de hele dag begeleid door iemand van de regering om ervoor te zorgen dat hij het taboe van Mauritanië niet ter sprake brengt: slavernij.

Vermeulen wil het er wel over hebben en spreekt 's avonds uit het zicht van de regering af met een advocaat die vrijgekochte slaven begeleidt. Lips had er geen weet van, maar slavernij werd daar in 1981 pas officieel afgeschaft, wat niet wil zeggen dat het niet meer bestaat.

Hij spreekt een vrouw en haar zoon die tot 2013 als slaaf leefden. Alle kinderen van de vrouw bleken verwekt door haar meester - of een neef, of een zoon, of een vriend - en werden mishandeld.

Maar het pijnlijkst was misschien nog wel dat sommige vrijgekochte slaven uiteindelijk toch weer bij hun meester belandden: daar hadden ze meer te eten dan als armoedzaaier op straat.

Dat Mauritanië voor 80 procent uit kaal zand bestaat, betekent niet dat er weinig te melden was. Vermeulen wist intrigerende verhalen te vinden. Zo laat hij thuis bij een familie zien dat meisjes worden vetgemest met liters gecondenseerde melk. 

Zo lijken ze op hun vijftiende wel twintig en is het makkelijker ze uit te huwelijken. 

Ook ontmoet hij de man die geregistreerd staat als enige bootvluchteling van Mauritanië. Hij probeerde met 95 Afrikaanse migranten naar de Canarische Eilanden te komen, maar de boot zonk. 

Als enige overlevende spoelde hij na drie dagen dobberen weer aan, in Mauritanië.

Lips vindt het nu al jammer dat de serie over vier weken weer afgelopen is.

Reageren? hanlips@parool.nl

Dat Mauritanië voor 80 procent uit kaal zand bestaat, betekent niet dat er weinig te melden was