Bijna de hele familie van Caroline de Ridder werkt in het AMC

Hoofdverpleegdkundige Caroline de Ridder laat trots 'haar' intensive care zien. Ze heeft 150 verpleegkundigen, verdeeld in drie teams, op vijftig bedden onder haar verantwoordelijkheid. "Dit is toch mooi?" zegt De Ridder.

"Werken als verpleegkundige is fantastisch!" De passie voor haar vak heeft ze doorgegeven, want drie van haar vier kinderen zijn ook verpleegkundige: Rachel Jaspers-de Winde (29) en Eva Jaspers-de Winde (27) werken net als De Ridder in het AMC; Jasmijn Holleman-de Winde (23) begint er binnenkort als ­stagiaire.

Hoe het kan dat ze allemaal in de zorg terechtgekomen zijn? Voornamelijk toeval, zegt oudste dochter Rachel ­Jaspers. "Qua persoonlijkheid en werkwijze zijn we allemaal heel verschillend; de verpleging is een heel ruim ­beroep. Zo wil ik net als mijn jongste zusje vooral met ­patiënten werken, terwijl mijn moeder en zus meer van het managen zijn."

Eigen eilandje
Opvallend is dat Eva Jaspers als eerste bij het AMC begon, zo'n ­negen jaar geleden. Ze koos na lang oriënteren voor een studie verpleegkunde, maar wilde niet in hetzelfde ziekenhuis als haar moeder werken.

"Mijn ­moeder en zus Rachel werkten toen in het Zaans Medisch Centrum. Daar was mijn moeder ook hoofd van de ic, waardoor iedereen in het ziekenhuis haar kende. Ik had het nodig om zelf ergens te starten."

Twee jaar later solliciteerde haar moeder bij het AMC, nog een jaar later volgde Rachel. "Nu is het oprecht erg leuk om met z'n allen in hetzelfde ziekenhuis te werken," zegt Eva ­Jaspers.

Elk gezinslid werkt op een andere afdeling. De intensive care, de afdeling van De Ridder, is gevestigd in de G-toren op de derde verdieping. Daar liggen sommige patiënten in ­isolatie, aan de beademing of dialyse.

De Ridder: "Mensen zijn hier echt heel erg ziek, niet iedereen kan daar even goed mee omgaan. Voor mij was de intensive care een ­bewuste keuze, want voor ernstig zieke patiënten kun je in je werk heel veel betekenen."

Ze stuurt verpleegkundigen aan en weet precies wat er speelt op haar afdeling. Iedereen maakt even praatje: van iemand die net terug is van zwangerschapsverlof tot aan de nieuwe stagiair.

Dochter Eva Jaspers is als senior ­verpleegkundige drie verdiepingen hoger druk bezig met het verwerken van ­patiëntendossiers. Ze wil net als haar moeder de managementkant op. Hoewel je met een enkele druk op de liftknop bij elkaar op de vloer staat, is het niet zo dat moeder en dochter ­elke dag met elkaar lunchen.

De Ridder: "Zo'n ­afdeling is toch een beetje een eilandje, je hebt voornamelijk contact met je eigen team. Jammer, ik zou het enig ­vinden om op dezelfde afdeling te zitten als mijn ­dochters."

Rachel Jaspers kwam als laatste van de drie in dienst bij het academische ziekenhuis. In de F-­toren op de zevende verdieping is zij verpleegkundige ­acute opname. "Er was geen druk om naar het AMC te gaan hoor, ik wilde eerst ­helemaal niet de verpleging in."

Voordat Rachel aan een ­opleiding verpleegkunde begon, studeerde ze een jaar communicatie. "Het commerciële van die opleiding was niets voor mij, ik wilde heel graag met mensen werken."

De gezinsleden hebben niet alleen dezelfde werkgever, ze wonen ook allemaal in dezelfde wijk in Zaandam. De Ridder: "Het is dat ik zo vroeg begin, anders zouden we samen kunnen carpoolen."

Zussen Eva en Rachel hebben nog een opvallende ­overeenkomst: ze hebben allebei hun man ontmoet via de kerk in de stad. En die mannen zijn broers, waardoor Eva en Rachel dezelfde achternaam hebben: Jaspers-de Winde.

De man van Rachel, Marijn Jaspers, is net als zijn vrouw verpleegkundige. Hij werkt op de spoedeisende hulp in het Zaans Medisch Centrum, waar zijn vrouw en schoonmoeder dus ook hebben gewerkt. "Niet alleen met mijn zusje en mijn moeder heb ik het over de verpleging, maar ook als ik thuiskom natuurlijk," zegt Rachel Jaspers.

Zelfs op de verjaardag van Eva, vorige maand, ging het over het ziekenhuis. Wat waren de lastige casussen? Hoe doen ­jullie dit op de afdeling? Hoe zou jij dit hebben opgelost? Eva Jaspers: "Soms vraagt mijn man, die elektricien is, of het eens een keer over iets anders kan gaan."  

Verkeerde e-mails
Op de afdeling weten veel mensen niet dat Eva Jaspers 'de dochter van' is. "Voor mij is dat ook wel makkelijk," zegt ze. "Collega's vinden het altijd heel leuk als ik het dan toch vertel. Er zijn wel meer families die samen in het ziekenhuis werken, maar bij ons is het wel heel bizar. Bijna mijn hele familie werkt hier."

Want ook tante Annemarie Krijt (51), de zus van Caroline, werkt als secretaresse in het ziekenhuis, op de afdeling ­gynaecologie. En schoondochter Eva de Winde (24), die getrouwd is met Carolines zoon Mathijs de Winde, werkt als ­baliemedewerker chirurgie. "Toevallig is mijn broer met een Eva getrouwd, zij heeft nu mijn meisjesnaam," zegt Eva Jaspers.

Met een Eva Jaspers- de Winde, een Eva de Winde en een Rachel Jaspers-de Winde in hetzelfde ziekenhuis is het niet heel gek dat een e-mail geregeld bij de verkeerde ­terechtkomt.

Voor de jongste zus Jasmijn Holleman kwam het van pas om zo veel connecties binnen het ziekenhuis te hebben. Binnenkort begint zij aan haar stage op de afdeling ­chirurgie. Eva Jaspers: "Heel leuk dat ze komt kijken naar wat wij hier doen. Het is geen probleem dat ik dan een aansturende rol krijg, ik heb dat nu ook al met mijn schoonzusje."

Dat de drie dochters in de verpleging werken, is hun ­eigen keus geweest, benadrukken de dochters. Eva ­Jaspers: "Ik denk écht dat het in ons dna zit. Vooral dat met mensen willen werken, ik denk dat de reden is dat we verpleegkundigen zijn geworden."

Dat geeft te denken, nu dochter Rachel Jaspers een zoontje van een half jaar heeft. Met een vader, een moeder en een oma in de verpleging, kan het bijna niet anders dan dat hem een carrière als ­verpleegkundige wacht.