Direct naar artikelinhoud

Achmed Baâdoud: 'De stad heeft geen oog voor Nieuw-West'

Achmed Baâdoud (PvdA) vertrekt na de verkiezingen als voorzitter van Nieuw-West. Hij voerde zestien jaar bijna permanent strijd met het stadhuis. 'Ik ga niet nederig doen.'

Achmed BaâdoudBeeld Marc Driessen

Door de Marokkaanse Rif stroomt een riviertje dat het grootste deel van het jaar droog ligt. De bedding kronkelt niet ver van de dorpen die beroemde Amsterdamse politici hebben voortgebracht, zoals Ahmed Aboutaleb en Ahmed Marcouch.

Ook het dorp waar Achmed Baâdoud (46) opgroeide, ligt aan die rivier. Het is een ruig gebied, waar de inwoners moeten vechten om vooruit te komen in het leven.

Baâdoud mag dan al sinds de vroege jaren tachtig in Nederland wonen, met dat vechten is hij nooit opgehouden.

"Typisch Baâdoud," verzucht het stadhuis als Baâdoud weer eens hard uithaalt over de vermeende ongelijkheid tussen Amsterdam en 'zijn' Nieuw-West. Het is zijn handelsmerk geworden.

"Mensen in Oost en Zuid hebben niets te klagen. Je kunt nog mooiere lantaarnpalen willen, het is mooi genoeg. Waarom wordt Nieuw-West pas interessant voor het stadhuis als overloopgebied voor de drukte?"

Machtsgreep
Baâdoud was een van de weinige bestuurders die het openlijk durfden op te nemen tegen de populaire Eberhard van der Laan.

Bijvoorbeeld toen die in 2015 agenten en handhavers onttrok aan de buitenwijken om het 'binnenstadoffensief' van de grond te krijgen.

"Natuurlijk voelde ik me klote als ik te horen kreeg dat ik me koest moest houden, van iemand die benoemd is nog wel. Terwijl ik in zestien jaar vier keer ben gekozen door de bewoners van Nieuw-West."

Toch zou hij het zo weer doen. Ook de machtsgreep die hij in 2010 pleegde, toen hij bij de fusie van Osdorp, Slotervaart en Geuzenveld/Slotermeer zijn partijgenoot Marcouch, de gedoodverfde bestuurder van het gebied, onttroonde.

"Dat was democratie. We zijn toch geen Zimbabwe? Mensen vonden Marcouch hard, maar ik ben harder. School, werk of de cel, dat zijn de keuzes die probleemjongeren van mij krijgen."

Structurele problemen
Grenzen stellen en perspectief bieden, de mantra van Baâdoud klinkt om de paar zinnen. Trots: "Inmiddels is het aantal overlastgevende jeugdgroepen teruggedrongen van 22 naar 5. In 2016 zelfs naar twee, maar nu zien we helaas weer een lichte stijging."

De oorzaak van dit probleem vindt Baâdoud het systeem van de 'potjes', die om de zoveel jaar weer verdwijnen. "Inwoners van Nieuw-West betalen ook belasting, ze hebben recht op structurele financiering voor de structurele problemen in dit deel van de stad. We zakken hier door het ijs qua veiligheid. Ik wil geen gelijk krijgen, maar ik heb het wel. We zijn een rijke stad, maar we zetten die jaarlijkse 6 miljard euro niet in waar ze het hardst nodig zijn."

Bekertje water
Niet de PvdA, maar Denk was bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 de grootste partij van Nieuw-West, qua inwonertal de vijftiende stad van Nederland. Ook dit jaar verwacht men dat de nieuwe partij flink zal scoren.

Baâdoud: "Het steekt dat Denk nu groeit, maar het is een bevestiging dat onze bewoners zich niet gezien, gehoord en gewaardeerd voelen. De stad heeft nog steeds geen oog voor Nieuw-West."

Zijn opvolger wordt niet langer gekozen, maar benoemd door het stadsbestuur dat na de verkiezingen aantreedt. Baâdouds advies : "Je doet het voor de mensen. Ga het stadhuis dus niet zitten pleasen als iets niet deugt."

Zelf wil hij in een nieuwe functie betrokken blijven bij de publieke zaak. "Als iets smeult, dan moet je er een bekertje water op gooien. Dan hoef je later geen uitslaande brand te blussen. Dat heb ik hier altijd gedaan en dat wil ik blijven doen."

De groei van Denk is een signaal: onze bewoners voelen zich niet gezien, gehoord en gewaardeerd

Volg de verkiezingen

Op 21 maart goed voorbereid naar de stembus? Like onze Facebookpagina Amsterdam Kiest om niets meer te missen.

Stemadvies nodig? Vul de Kieswijzer van Het Parool in.