Direct naar artikelinhoud

Medeoprichter ID&T wil weer de wereld veroveren, nu parttime

Irfan van Ewijk, een van de oprichters van dancebedrijf ID&T, is begonnen aan een nieuwe uitdaging. Het leven na de dance bleek moeilijker dan gedacht. 'Ik zat op de bodem van de put.'

Irfan van EwijkBeeld Erik Smits

Op de een of andere manier komt Irfan van Ewijk (48) altijd weer uit in Noord. De 'I' van dancebedrijf ID&T groeide op in Landsmeer en daarmee speelde zijn jeugd zich voor een groot deel af in het aangrenzende Amsterdam-Noord, lang voordat dit stadsdeel hip en populair was.

Hij zit met zijn start-up Woov in Buiksloterham en vanaf het terras kijkt hij uit op de plek van de voormalige Scholengemeenschap Noord (SGN), waar hij vijf jaar doorbracht.

Aan de andere kant pronkt de A'DAM Toren van onder meer Duncan Stutterheim, de 'D' van ID&T. Het dancebedrijf dat ze samen hebben opgezet, is inmiddels gevestigd in deze toren aan het IJ.

"Noord is voor mij vanzelfsprekend. Ik heb als jongen altijd opgekeken tegen dat andere deel van de stad, aan de overkant van het IJ. Daar wilde ik bij horen," zegt Van Ewijk.

Dit underdog-gevoel en bijbehorende geldingsdrang zijn volgens hem de reden waarom Landsmeer relatief veel ondernemers heeft voortgebracht: de drie mannen van ID&T, de oprichters van Q-dance, maar ook bijvoorbeeld Kees Koning van platenlabel TopNotch. 

Van Ewijk stond met zijn vrienden Stutterheim en Theo Lelie, de ontbrekende 'T' in de bedrijfs­naam, aan de basis van ID&T, dat uitgroeide tot een dancegrootheid met bekende evenementen als Thunderdome, Sensation en TomorrowLand. 

Heel veel commercie
Ze vlogen de wereld over, werkten keihard en leefden bij tijd en wijle het leven van de jetset, die jongens uit Landsmeer. Stutterheim ontpopte zich als het gezicht van het bedrijf. Theo Lelie werd de vijfde Beatle; na het eerste feest hield hij het voor gezien toen er schoongemaakt moest worden. Hij liep alles mis. 

Irfan van Ewijk was de man op de achtergrond. "Duncan was beter geschikt als directeur. Hij spreekt vlot, ik ga alle kanten op. Ik vond het prima zo."

De kern van ID&T was een vriendengroep, van wie de meesten uit hun dorp kwamen. Inmiddels is deze eerste generatie zo goed als verdwenen bij ID&T. Ze zijn inmiddels veertigers, op zoek naar andere avonturen in het leven, maar ook, zoals zoveel midlifers, naar zingeving en tijd voor andere zaken. 

"De dancewereld is veranderd," zegt Van Ewijk. "Bij ons zat de lol in het uitgaan, met elkaar zijn, genieten van de muziek. We waren dat clubje rebellen dat iets nieuws had ontdekt. Nu zit er zoveel commercie tussen, zoveel partijen, zoveel platforms. Het is zo oppervlakkig allemaal." 

"Ik was met een paar vrienden van het eerste uur op Sensation in Noorwegen. We stonden op de dansvloer, hadden er echt zin in, maar dat gevoel was snel weg; wat een kutmuziek."

Naar Australië
Stutterheim vertrok om dezelfde reden: dance was zijn wereld niet meer. Hij is nu op andere terreinen actief, met de A'DAM Toren bijvoorbeeld en als eigenaar van de Westergasfabriek. Van Ewijk is aan een nieuw avontuur begonnen bij Woov, een pas gestart bedrijf dat, net als ID&T destijds, de wereld wil veroveren.

Nu zit er zoveel commercie tussen, zoveel partijen, zoveel platforms. Het is zo oppervlakkig allemaal

Die vriendengroep van het eerste uur bestaat nog. Ze gaan op skivakantie of naar Ajax, kijken Formule 1 of houden een barbecue in de tuin. "Gewoon, zoals vrienden doen. Beetje lullen over onze kinderen. Ik denk dat onze band sterker is dan ooit, ook al zien we elkaar niet meer dagelijks op het werk."

Van Ewijk heeft zich bij ID&T beziggehouden met Thunderdome, het hardcoremerk dat het bedrijf de eerste belangrijke successen bracht. Daarna stond hij aan de basis van de internationalisatie van Sensation, het dance-evenement dat is begonnen in de Arena, waarbij bezoekers geheel in het wit of, toen nog, in het zwart waren gestoken.

"We hadden Samsung aangetrokken als sponsor, maar dat betekende wel dat we binnen twee weken een Europese tour uit de grond moesten stampen. Dat leek mij wel wat. We gingen naar Portugal, Duitsland, Spanje, Italië en ga zo maar door. Overal ter wereld wilden steden ons binnenhalen."

Hij verhuisde naar Australië, met zijn jonge gezin, om ook daar Sensation op te zetten. Uiteindelijk ging het evenement naar 34 landen. 

"Het was topsport, heel heftig. We werkten in zo ongeveer alle tijdzones, dus het hield nooit op. Ik moest voor mijzelf zorgen, het bedrijf, mijn kinderen. Mijn gezinsleven leed eronder. Dat gaat mij niet nog een keer gebeuren."

Overname
Het keerpunt was de overname van het bedrijf door het Amerikaanse SFX. Deze deal was nodig om ID&T nog verder te laten groeien en overeind te houden in de felle concurrentiestrijd in de dancewereld.

34

Irfan van Ewijk exporteerde voor ID&T het dance-event Sensation naar 34 landen

De vriendenclub belandde daar in een andere wereld, een andere cultuur en dat leidde tot stress en ongenoegen. "SFX had op zich een goede visie. Het bedrijf is gebouwd rondom festivalorganisaties uit alle delen van de wereld, dus dat klopte. Maar onze culturen botsten."

Wouter Tavecchio, ook uit Landsmeer en oprichter van Q-dance, dat fuseerde met ID&T, wilde zijn aandelen eigenlijk niet verkopen aan SFX. De Amerikaanse topman Robert Sillerman drong lang aan op een ontmoeting en uiteindelijk stemde Tavecchio in. 

Toen de twee eindelijk samenkwamen, liep Sillerman direct op Tavecchio af, greep hem hard in zijn ballen en schreeuwde: dus jij bent die klootzak die niet wil verkopen? Intimidatie waarvan president Donald Trump nog kan ­leren. 

"Die man had een heel negatieve energie. Ik ging naar een sessie in Miami, dat was voor mij de lakmoesproef: zal ik doorgaan of stoppen? Ik ga heel erg af op mijn gevoel en dat zei direct: dit past niet."

De was doen
Hij holde naar de lift, ging naar zijn kamer, opende de laptop en barstte, tijdens een Skypegesprek met zijn vrouw, in huilen uit. "Ik heb 25 jaar voor ID&T gewerkt. Kinderen zijn geboren, huwelijken gesloten, ik heb begrafenissen bijgewoond. Het was voorbij. Ik kan nog janken als ik daaraan terug denk."

Het vertrek bood nieuwe kansen. Zijn kinderen waren ouder, zijn vrouw wilde meer zijn dan moeder en Van Ewijk keek uit naar het gezins­leven dat op hem wachtte. "De was doen, boodschappen, koken; ik had er echt zin in. We hadden elkaar te weinig gezien."

Ook wilde hij meer tijd doorbrengen met zijn vader, ondernemer en elektrotechnisch ingenieur, die hem altijd had gesteund. "Mijn vader was zo trots op mij dat ik deze beslissing had genomen. Dat ik niet voor het geld ging, maar voor het gezinsleven koos. Als kind bracht ik veel tijd met hem door, in de garage samen sleutelen aan brommers. Dat wilde ik nieuw leven inblazen."

Er kwamen zoveel spanningen los, dat mijn huwelijk er ook aan kapotging. Ik zat op de bodem van de put

Maar op de verjaardag van zijn vrouw Esther merkte hij dat het niet goed ging met zijn vader. Drie maanden later overleed hij. "Ik was volledig de weg kwijt. Er kwamen zoveel spanningen los, dat mijn huwelijk er ook aan kapotging. Ik zat op de bodem van de put."

Daar zat hij dan, in zijn eentje, zonder werk. Doordat hij in de begintijd na een verschil van inzicht met Stutterheim korte tijd weg was geweest bij ID&T, om vervolgens weer terug te keren, had hij geen groot belang meer in het bedrijf. 

"Ik moet nog werken voor mijn geld. Maar ik besloot wel om mij eerst te bezinnen."

Woov
Dat sabbatical duurde niet lang. Via via ontmoette hij Sébastien Westerduin, een jonge ondernemer die werkte aan een app waarmee bezoekers van festivals elkaar snel kunnen vinden. 

"Uiteindelijk stemde ik in met een korte ontmoeting. Vooruit dan maar. Dat gesprek liep uit tot bijna drie uur. Alles kwam bij elkaar. Deze jonge ondernemer zocht iemand met ervaring en ik zag een mogelijkheid om hem, met al mijn ervaring, te helpen."

Sin­dsdien is Van Ewijk mede-eigenaar bij start-up Woov. Ze hebben een aantal financiers en inmiddels zo'n dertig mensen in dienst. Inkomsten zijn er nauwelijks. 

Woov gaat nu de markt op. Het idee is dat festivalgangers via deze app snel hun weg vinden tussen de podia en weten waar hun vrienden zijn. Het geld moet komen van de merken, die via dit platform in contact kunnen komen met de felbegeerde en ongrijpbare millennials. 

Van Ewijk geniet van de dynamiek van een jong bedrijf. "Jonge mensen die knallen en doorwerken tot diep in de nacht. Ik herken Duncan en mij daar weer in terug." 

Zelf doet hij daar niet meer aan mee. Van Ewijk wil niet nog een keer dezelfde fout maken. 

"Ik heb keiharde afspraken gemaakt. Met mijn collega's, mijzelf en vooral met mijn kinderen. De ene week ga ik vol aan de slag met Woov, de andere week ben ik vooral vader. Als zij van school komen, ben ik daarbij."

Jonge mensen die knallen en doorwerken tot diep in de nacht. Ik herken Duncan en mij daarin