Bistro Bentinck (7,5)

Als we aankomen bij Bistro Bentinck, is één ander tafeltje bezet. De twee stamgasten die roken bij de voordeur volgen ons naar binnen en nemen weer plaats op hun barkrukken.

Ze zijn Amsterdams gezellig zoals bij drukke kroegen hoort, maar in het stille zaakje dat Bentinck vanavond is, wringen ze een beetje.

Een kordate vrouw met een zwarte bril die duidelijk voor hetere vuren heeft gestaan, verwelkomt ons. Uit elk gebaar en woord van haar blijkt overcapaciteit; zo schakelt ze ook naadloos tussen de drinkers aan de bar en haar tafeltjes met eters.

We eten saai brood met lekkere artisjokkenboter en bestuderen de wijnkaart, opgesteld door iemand met een hang naar voller rood.

Gelukkig staat er ook een Blauer Zweigelt van Uibel (€27,50) op, die onze serveerster aanbiedt te koelen - attent en vakkundig. De menukaart is klein maar evenwichtig, en duur is het zeker niet.

We bestellen drie voorgerechten en krijgen het vegetarische als eerste: een 'salade' van vijg, kweepeer, cabrales en biet, die érg goed is (€8,50). De zoute Spaanse blauwaderkaas wordt perfect in evenwicht gehouden door de frisse zoetzure kwee en de bietencoulis, en van alles ligt precies de juiste hoeveelheid op het bord. 

Enige minpunt zijn de vijgen: mooi om te zien, maar niet erg sappig. 

Carpaccio van hert volgt, waarvan het vlees waarschijnlijk is aangevroren voor het op de snijmachine ging. Zo kun je mooie dunne plakken maken, maar het hert wordt er ook wat waterig van. 

Er liggen hardgebakken cantharellen, springerige rucola, lichte dragon­mayonaise en flinters van een wat smaakarme pecorino op. Keurig uitgevoerd, helemaal voor die 9,50 euro. Waarom is het hier in godsnaam zo rustig? 

Iemand die proeft en oplet
Ons derde voorgerechtje is pijl­inktvis met merguez en falafel (€9,00). Eigenlijk voor de hand liggend, de combinatie van paprika en komijn in de worst met de gebakken inktvis en gefrituurde kikkererwtenballetjes. Toch kwam ik deze drie nog nooit op één bord tegen. 

Hier staat iemand te koken die luistert naar haar ingrediënten, die proeft en oplet. Dat gezegd hebbend, is het gerechtje vandaag minder goed gelukt. Het lijkt erop dat de falafel in de frituur uiteengevallen is. 

Boven op een stapeltje worst, inktvis en dus nogal vette falafel ligt ook nog een pluk gefrituurd engelenhaar, waardoor het geheel echt te log is geworden. 

Precies zó, graag
Dan de hoofdgerechten: tamme eendenborst op risotto met radicchio, met geroosterde bloemkool en broccoli, een boterige eendenjus en balsamico (€18,50).

Ik vind risotto als zetmeel bij een hoofdgerecht moeilijk, omdat ik ben opgevoed in het geloof dat risotto een gerecht op zich is. Maar als je het dan toch onder je tamme eendenborst legt: precies zó, graag. 

Het bitter van de rode sla en het zoet van de ui zijn heerlijk samen en de korrel van de rijst is perfect. De eendenborst is rosé, met knapperig gebakken huid, en wie bloemkool hard roostert, kent zijn groenten. 

Die spanning tussen het weezoete van de roosjes en het bitter van het roosteren, dát wil je hebben. Gouden combinatie ook, de eend met onze Zweigelt. 

Vegetarisch hoofdgerecht is een spinazietaartje met pompoen, rode ui en raita (€16,50), waarvan het goudbruine en krokante filodeeg wegvalt tegen de grote hoeveelheid melige en zoutarme vulling. 

Boven op het taartje straalt een springerig kruidenslaatje, en het geheel staat op friszure raita (Indiase yoghurtsaus). Een gerecht dat als idee aardig klopt, maar in deze uitvoering niet goed werkt. Met kleinere pakketjes en een vulling die op smaak is, zou het beter zijn. 

De bieslook en rucola van het slaatje detoneren ook. Het lijkt erop dat de kok méér wilde maken van iets eenvoudigs, en zo haar doel voorbijgeschoten is. 

Een oprecht kokshart
Wanneer het andere tweetje afrekent, blijven we achter met onze attente serveerster en de nu wel erg aanwezige drinkebroers. We bestellen panna cotta van dulce de leche (ingekookte gecondenseerde melk), goed bedacht en erg lekker, al is de quenelle pure dulce de leche op het timbaaltje overkill.

Best
De salade met vijg en cabrales is slim bedacht, goed gedoseerd en heerlijk herfstig.

Minder
De veelbelovende combi van inktvis metmerguez en falafel komt niet goed uit de verf.

Opvallend
Dit is een buurtzaak met hart en ziel, waar hard wordt gewerkt. Dat zou heel Westerpark moeten belonen met minstens één bezoek per jaar.

We hadden met liefde 6,50 euro betaald voor de panna cotta alleen. 

Dessert twee kost hetzelfde en lijdt aan hetzelfde euvel: een gegaarde uitgeholde appel met chocomousse en citroencurd erin. De curd had weg mogen blijven of een sterker smaakverband met de chocolade moeten hebben, zoals sinaasappel of mandarijn. 

We vinden deze kleine zaak sympathiek, de serveerster erg goed. Je krijgt écht eten uit een oprecht kokshart, waardoor ook de dingen die misgaan als onderdeel van een integere poging voelen. 

Met een kaart die wekelijks verandert, geven ze zichzelf wel erg weinig ruimte voor verbetering van de bereidingswijzen. 

Hoe dan ook, Bentinck verdient - ook op doordeweekse dagen - voller te zitten.

Vorige proefwerken
Dumplings (8)
Antep Kebap by Serifoglu (8,5)
Utrechtsedwarstafel (8-)

Welke restaurants in uw buurt kwamen aan bod in Proefwerk? Het Parool zette alle recensies sinds begin 2015 op de kaart. Klopt er iets niet? Is een restaurant inmiddels gesloten? Mail ons dan.

Bistro Bentinck

Bentinckstraat 32
1051GL Amsterdam

di-za 16.00-23.00 uur

bistrobentinck.nl
020-6844766