Direct naar artikelinhoud

Kapster Senny werd overvallen: 'Ik dacht: nu maak ik ze af'

Kapster Senny Meinders (42) werd in juni mishandeld tijdens een overval op haar zaak op IJburg. Een dag later ging ze weer aan het werk. De daders zijn niet gepakt. 'Ze weten wel wie ik ben, maar ik niet wie zij zijn.'

'Ik heb maanden in de overlevingsmodus gezeten'Beeld Ernst Coppejans

"Ik ben een alleenstaande moeder met twee kinderen. Dit is mijn brood, hier moet ik van leven."

Het was het eerste wat Senny Meinders dacht toen ze op dinsdag 14 juni om half elf 's ochtends twee gemaskerde mannen haar kapperszaak aan de IJburglaan binnen zag lopen. Dat een van de twee een groot automatisch wapen had, zag ze toen nog niet eens.

Even hoopte ze nog dat het een grap was, maar toen ze door een van de mannen werd vastgepakt en klappen kreeg, wist ze dat het menens was. Een overval.

Nu, een half jaar later, vertelt ze over de 1 minuut en 36 seconden die haar leven op z'n kop hebben gezet. "Ik heb maanden in de overlevingsmodus gezeten. Nu merk ik dat ik het verhaal kan vertellen zonder dat ik meteen woede voel. Ik weet nu: dit is me overkomen, ik moet ermee leren omgaan. Ik moet me focussen op positieve dingen."

De beelden van de overval heeft ze tientallen, misschien wel honderden keren teruggespoeld. Had ze iets over het hoofd gezien? Anders moeten handelen? Nee, weet ze. Voordat ze in de beautywereld belandde, werkte ze 22 jaar bij justitie, de laatste jaren als leidinggevende. Dat ze besloot met de daders in gevecht te gaan, is logisch. Ze is er tenslotte voor opgeleid.

In paniek
Op de beelden is een enorme chaos te zien. Spullen vliegen door de ruimte, een klant rent uit de kappersstoel naar haar 2-jarige zoontje dat op een bank bij het raam zit. De kapper die met haar bezig was, duikt weg.

Meinders wordt ondertussen door de hele zaak geslingerd door de twee overvallers, die het schijnbaar niet op de kassa, maar op haar hadden voorzien.

Op sociale media werden de beelden duizenden keren gedeeld. Hart van Nederland en AT5 interviewden een collega van Meinders, die daar zelf door haar verwondingen niet toe in staat was, over de gebeurtenissen. 

(Tekst loopt door onder video)

IJburgers, maar ook veel andere Amsterdammers reageerden geschokt op het geweld waar Meinders op klaarlichte dag slachtoffer van werd.

"Toen ik de eerste klap kreeg, werd alles wazig om me heen. In de verte hoorde ik: 'Iedereen liggen, iedereen liggen.' Ik hoorde mijn personeel gillen. Ik hoorde mezelf gillen. Het leek op dat moment alsof ik van bovenaf naar de situatie keek. Ik schreeuwde tegen mijn personeel dat ze naar buiten moesten gaan. Ik dacht: ik doe het wel, als de rest maar veilig is."

"Ik merkte dat de overvallers ook in paniek waren. Eentje schreeuwde dat hij me niet onder controle had. Ik dacht alleen maar: ik moet niet naar de grond, dan is het klaar. Dat lukte ze toch. Mijn arm lag verdraaid, een van de mannen stond erop te springen. Ik keek omhoog en werd twee keer vol in mijn gezicht geraakt met het wapen."

"Het bloed stroomde over mijn gezicht. Toen werd ik heel kalm. Ik dacht: nu maak ik ze af. De brutaliteit om mij in mijn eigen zaak tot bloedens toe te slaan, dit pik ik niet. Ik pakte een kruk en dacht: ik plant die hele kruk in je strot. Toen ze de zaak uit renden, smeet ik die achter ze aan."

Overal bloed
Eenmaal in de ambulance praatte Meinders met haar personeel alsof er niets aan de hand was. Over het concept van haar nieuwe beautysalon, die een maand later zou openen naast de kapsalon.

'De daders weten wel wie ik ben, maar ik niet wie zij zijn'Beeld Ernst Coppejans

"Ik dacht: ik móet verder. Ik kan het me niet permitteren om zes maanden thuis te zitten. Ik heb vanuit het ziekenhuis naar de zaak gebeld om tegen het personeel te zeggen dat ze niet weg moesten gaan. Ik wilde het samen afsluiten. Nadat mijn voorhoofd was gehecht, ben ik teruggegaan en hebben we samen schoongemaakt. Het was een gigantische puinzooi. Overal lag bloed. We hebben heel hard gehuild met z'n allen."

Het is het enige moment dat Meinders volschiet tijdens het interview. Haar bloed dat overal in de zaak lag, de ravage, haar personeel dat in shock verkeerde - dat blijft een pijnlijke herinnering.

De dag na de overval ging Meinders gewoon open. Met ondernemers uit de buurt wisselde ze telefoonnummers uit om sneller te kunnen handelen als er weer iets gebeurt. Maar hoe praktisch ze meteen ook kon denken, de overval heeft haar voorgoed veranderd.

Paranoïde is ze niet, maar ze kijkt wel vaak om zich heen. De deur van de kapsalon zit sinds de overval dicht, klanten moeten worden binnengelaten. De uitgang aan de achterkant mijdt ze, in de auto gaan de deuren altijd op slot. Boodschappen doet ze niet meer op IJburg. "Dat is gevoelsmatig. Misschien kom ik de daders daar wel tegen."

Zelf op zoek
Wie de daders zijn, is onbekend. Er gaan geruchten dat een van hen op IJburg woont. De politie liet een paar weken geleden aan Meinders weten dat de zaak wordt afgesloten. Ze is teleurgesteld in het politieapparaat, haar oude nest nota bene.

"De zaak is niet in Opsporing Verzocht geweest, terwijl de derde dader die de vluchtscooter bestuurde geen gezichtsbedekking had. Voor mij als slachtoffer is dat onbegrijpelijk. De agent die mij belde dat de zaak werd afgesloten, was niet eens bij het onderzoek betrokken. Op vragen had hij geen antwoord."

Meinders deed vlak na de overval zelf een poging de daders te vinden. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. 's Avonds reed ze door de wijk op zoek naar hangjongeren, om te vragen of zij iets hadden gehoord. "Sta je daar met je hechtingen. Ze dachten waarschijnlijk dat ik gek was, maar ik wilde gewoon weten wie het heeft gedaan. De daders weten wel wie ik ben, maar ik niet wie zij zijn."

Een half jaar voor de overval had Meinders stichting Work2Work opgericht om jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt te helpen. De bedrijfsleider van haar andere filiaal heeft ze op die manier opgeleid. Na de overval kostte het haar veel moeite ermee door te gaan. "Het voelde als stank voor dank. Waar deed ik het voor? Maar ik realiseerde me al snel dat dit juist het signaal is dat het belangrijk is dat jongeren goede begeleiding krijgen. Er zitten een paar rotte appels tussen, maar juist degenen die ertegenaan hikken kun je nog helpen."

"Ik heb de beelden om die reden aan mijn oudste zoon laten zien. Ik het gezegd dat dit de realiteit is als hij zijn school niet afmaakt en niet zorgt dat hij de juiste kennis heeft. Dat je dan dingen gaat doen als overvallen plegen."

Littekens
Meinders is onder de indruk van de steun die ze kreeg uit de buurt. Ze woonde pas een jaar op IJburg, daarvoor zat ze jarenlang in Barcelona. Nooit in haar leven kreeg ze zo veel bloemen als na de overval. Onbekenden kwamen huilend de zaak binnen omdat ze het zo erg vonden wat haar was overkomen. Vrouwen stuurden hun mannen voor een knipbeurt. Alles om haar te steunen.

Ze dachten waarschijnlijk dat ik gek was, maar ik wilde gewoon weten wie het heeft gedaan

"Er zijn nog steeds momenten dat ik er helemaal doorheen zit. Dan kom ik thuis en komen er uit het niets tranen. Moe van de emoties, moe van het vechten, moe van het regelen. Maar ik heb altijd geleerd: zolang je uit bed kunt komen en de ene voet voor de andere kunt zetten, komt het goed. Dan blijf je in beweging."

Met de zaken gaat het inmiddels weer de goede kant op, na een flink gat in de cijfers door de overval. Personeel kon niet op volle sterkte draaien, en Meinders zelf door haar geblesseerde schouder ook niet. Vlechten en weven, haar specialiteit, doet ze nog wel, maar afspraken kunnen niet meer na elkaar worden gepland.

De wonden in haar gezicht zijn zo goed als genezen. Ze heeft er alles aan gedaan om te zorgen dat zo min mogelijk zichtbaar littekenweefsel zou ontstaan. "Het klinkt misschien oppervlakkig, sommige mensen zeggen dat ik blij moet zijn dat ik het heb overleefd. Maar littekens in mijn gezicht zouden me de rest van mijn leven elke dag herinneren aan deze jongens. Dat gun ik ze niet."

Reactie politie:
"In de afgelopen maanden heeft het rechercheteam zeer grondig en uitgebreid onderzoek verricht, waarbij alle informatie, beschikbare sporen en aanknopingspunten zijn onderzocht. Helaas heeft dat geen verdachten in beeld gebracht. Omdat er geen nieuwe aanknopingspunten zijn om nader te onderzoeken is in overleg met het Openbaar Ministerie besloten het onderzoek voorlopig af te sluiten."

"De beelden van de overval zijn niet onder de aandacht gebracht in de opsporingsprogramma's waar de Amsterdamse politie aan meewerkt, omdat de herkenbaarheid van de verdachten summier was en de beelden al uitgebreid waren gedeeld via andere kanalen. Dat heeft geen bruikbare tips opgeleverd."

"Qua heftigheid had deze zaak zich daar zeker voor geleend, maar voor ons is vooral belangrijk dat rechercheurs waardevolle informatie over verdachten kunnen ontvangen van kijkers."

Het klinkt misschien oppervlakkig, sommige mensen zeggen dat ik blij moet zijn dat ik het heb overleefd

Senny Meinders

Geboren
29 januari 1976, Den Haag

1996 tot 2012
Werkzaam bij justitie (laatste vier jaar als leidinggevende)

2015
Zelfstandig ondernemer (salon Diamonds and Curls)

2017
Directeur Cystine Hair Care en Cystine Trichology Clinic

Meinders is alleenstaand, heeft twee kinderen, Shaquil (14) en Pharis (5), en woont op IJburg.

Terugblik 2018
Mijn hoogtepunt: "De lancering van het nieuwe concept Cystine Hair Care en de Trichology clinic op 14 juli."

Mijn dieptepunt: "De overval, die precies een maand daarvoor plaatsvond."

Persoon van het jaar: "Iedereen die een vechter is, doorzet en niet opgeeft."

Dit zal me het meest bijblijven: "De overval."

Wie ik volgend jaar niet meer hoop terug te zien: "De overvallers."