Beredrukke Reddingsbrigade mist geld en vrijwilligers

"Gelukkig lagen we met de boot om de hoek toen er tijdens de sloepentocht in de grachten een melding kwam dat iemand een hartaanval had gekregen," zegt Walter Weg. Hij is de voorzitter van de Amsterdamse Reddingsbrigade en stuurde de boot afgelopen augustus zelf naar het slachtoffer.

"Toen we daar aankwamen, konden we alleen handmatig reanimeren. Er is niet genoeg geld voor de aanschaf van defibrillators, of 'klapkasten' zoals wij ze noemen."

Gelukkig was de politie, die wel defibrillators heeft, binnen vier minuten ter plaatse. Weg: "De roeier heeft het overleefd."

Levensbedreigende situaties
2016 was al het drukste jaar uit de 105-jarige geschiedenis van de Amsterdamse Reddingsbrigade, maar in 2017 moest de brigade nóg vaker in actie komen. De 25 vrijwilligers werden 45 keer ingezet bij het bewaken en beveiligen van evenementen, zoals de Gay Pride, triatlonwedstrijden en de sinterklaasintocht.

Ruim 56 mensen met uitputtingsverschijnselen werden uit het water gered, bij triatlons en sportwedstrijden moesten 84 deelnemers assistentie krijgen. Vijf personen werden uit levensbedreigende situaties gered.

Dit jaar zal de Amsterdamse Reddingsbrigade veel vaker dit soort meldingen krijgen, verwacht voorzitter Weg, die al sinds zijn zevende levensjaar actief is bij de vereniging.

"Er komen steeds meer watergerelateerde evenementen in de stad, waarbij de gemeente toezicht eist in de vergunning. Opmerkelijk is ook dat meer mensen ongetraind aan sportevenement deelnemen."

Contributie
De reddingsbrigade kampt met grote tekorten. De vereniging kan zichzelf maar net bedruipen doordat het kleine vergoedingen krijgt om een evenement te bewaken. Essentieel is ook, opmerkelijk genoeg, de contributie die de vrijwilligers betalen. Weg: "Wij betalen om dit werk te mogen doen."

De bijdrage is voor Weg geen belemmering, maar veel andere potentiële vrijwilligers haken af omdat ze hun zwem- en vaaropleidingen zelf moeten bekostigen. Van de zestig geïnteresseerden die vorig jaar een kijkje kwamen nemen, meldden zich er uiteindelijk twee aan.

Daarnaast kampt de brigade, die een clubhuis heeft in de brandweerkazerne op de Voorburgstraat, met verouderd materieel. Ze zou het liefst vier defibrillators kopen, à 1600 euro per stuk, om bij een hartstilstand snel te kunnen optreden.

Ook zijn er maar acht overlevingspakken die de reddingszwemmers beschermen, terwijl er twaalf man op de boten staan. Van een van de sloepen begaf de motor het tijdens een inzet, waardoor de bemanning moest roeien. De schepen moeten bovendien worden opgeknapt of vervangen: één sloep is al sinds 1983 in gebruik, andere stammen uit de jaren negentig.

Een stap te ver
"Bij één boot zie je de bodem op en neer gaan tijdens het varen, zo dun is die geworden. Geld voor onderhoud is er niet, dus dat doen we zelf. Dat scheelt een hoop geld, al kost het wel veel tijd." De brigade heeft ruim 2 ton nodig om weer tien jaar vooruit te kunnen, schat Weg.

Voor subsidie lijkt de reddingsbrigade niet in aanmerking te komen, bleek toen PvdA-raadslid Orhan Kayar in 2015 in de commissie aandacht vroeg voor de krapte. "Ik stelde toen voor om het vrijwilligerstekort op te lossen door bijvoorbeeld mbo-studenten stages te laten lopen bij de reddingsbrigade," zegt hij.

Portemonnee
"Daarop werd door iedereen enthousiast gereageerd, ook door wethouder Eric van der Burg, maar tot concrete resultaten is het nog niet gekomen. Het enthousiasme onder de mbo-scholieren was niet erg groot. Dat gaat me aan het hart, want de brigade doet goed werk."

Bedrijven of particulieren die de Amsterdamse Reddingsbrigade financieel willen ondersteunen zijn lastig te vinden. Weg: "Ik heb veertig brieven gestuurd, maar vaak krijg je niet eens een antwoord. Het nut en de noodzaak ziet iedereen wel in, maar de portemonnee trekken blijkt vaak een stap te ver."

Lees ook: Reddingsbrigade bestaat 100 jaar: 'Veel speelde zich af rond de Dam'