Direct naar artikelinhoud

De Jeugd van Tegenwoordig: 'Muziek van je vader, wie vindt dat nou tof?'

Op de nieuwe plaat Luek heeft De Jeugd van Tegenwoordig het vaak over het (prille) vaderschap. Maar noem het geen familiealbum.

De Jeugd van Tegenwoordig. Freddy Trathlener (Vjeze Fur, rechtsboven): 'Het deed meer pijn om te denken dat je nog uit moet'Beeld Linda Stulic

In het restaurant van een bescheiden Rotterdams poppodium is Olicio 'Willie Wartaal' Locadia (34) druk in de weer met zijn telefoon. Muziek die in 2018 wordt uitgebracht, wordt toch vooral afgezet op streamingplatforms.

Het fijne - of juist niet - daarvan is dat op bijvoorbeeld Spotify precies kan worden bijgehouden of er een beetje naar wordt geluisterd. Keiharde cijfers over het zesde studioalbum Luek. Veel duidelijker dan bij voorganger Manon uit 2015 en al helemaal de vier albums daarvoor.  

Locadia vindt het maar niets. "Je gaat op een heel verkeerde manier naar die shit kijken. Meer nummers - meer, meer, meer. Wij zijn altijd van het constant doorgaan geweest, in plaats van nu een piek te willen."

Het refrein van het nummer Makkelijk luidt: 'Het ziet eruit alsof het makkelijk is / omdat het makkelijk is voor ons.' Is het nog net zo makkelijk om De Jeugd van Tegenwoordig te zijn?
Freddy Trathlener (Vjeze Fur, 34): "Ja, en nee. Enerzijds is het makkelijk omdat we al heel lang lekker gaan en toch wel doen wat we doen en daarin onze eigen draai hebben. Anderzijds ben je met z'n vieren en moet je toch steeds weer een beter product maken. Dan zet je niet zomaar meer iets aan. Je wordt kritischer op je eigen."

Producer Bas Bron (43): "Los daarvan heb ik wel het idee dat mensen naar ons kijken en denken: ja, dat is toch best wel makkelijk; dat zijn heel eenvoudige liedjes die met heel weinig moeite gemaakt zijn."

Trathlener: "Ik weet niet of dat iets negatiefs moet zijn."

Locadia: "Het is zeker niet negatief. Maar ik vind het wel beledigend, haha. Ik vat dat meteen op als: o, dus jij vindt mij een mongool?"

Trathlener: "Komt dat dan niet omdat je je ook als een mongool gedraagt?"

Locadia: "Zeker, ik ben ook maar een clown."

De voorganger van Luek, Manon, werd onthaald als het album voor de vrouw. Ballads, odes. Nu hoor ik teksten over jullie kinderen. Is dit dan het vaderschapsalbum?
Pepijn Lanen (Faberyayo, 35): "Er staan eigenlijk niet echt liedjes voor onze kinderen op. Ze worden er wel te pas en te onpas aan de haren bij gesleept in nummers, maar dat is omdat we daar nu gewoon veel mee bezig zijn. Muziek gaat altijd over je eigen leven. Dat was voorheen ook al zo."

Je zoon of dochter krijgt het op een dag natuurlijk wel te horen. Maakt dat het ingewikkeld zulke teksten te schrijven?
Locadia: "Ik denk dat mijn dochter het tot aan haar 25ste sowieso superkut vindt. Muziek die je vader maakt, waarom zou je dat tof vinden?"

Op Luek wordt een nummer over hard gaan als een torpedo direct gevolgd door de ballad Wittewijn­muziek, over met je vrouw en kind op kleedjes in het park. Klinkt als een leven van ­uitersten.
Locadia: "Ik heb juist veel vrije tijd naast De Jeugd. Ik hoef niet elke dag met de trein naar Diemen om tot vijf uur op een kantoor te zitten."

Bron: "Mensen hebben volgens mij helemaal niet zo'n duidelijk beeld van hoe weinig je je kind echt ziet als je een normale baan van negen tot vijf hebt. Kinderen zijn na zessen eigenlijk al niets meer waard. Dus als je vijf dagen werkt en daarna naar huis gaat, zie je je kinderen veel minder dan de gemiddelde succesvolle popster."

Lanen: "Het is met De Jeugd nooit lang hetzelfde. Sommige periodes zijn heel druk en dan ben ik weinig thuis. Andere keren ben ik zo veel thuis dat ik het idee krijg dat zelfs mijn dochter me wel weer zat is. En die is zes maanden oud."
 
Deed het pijn om het Leidseplein langzaam los te laten?
Trathlener: "Het is superleuk om vijf keer per week uit te gaan. Maar op een gegeven moment groei je en ga je andere dingen leuk vinden. Het deed meer pijn om te denken dat je nog uit moet en dat dat leuk is terwijl je dat stadium al gepasseerd bent. Als je in de Chicago Social Club komt en je kent niemand meer, dan heb je er niets te zoeken."

Lanen: "Ik was er al wel wat langer klaar mee. Ik had geen zin meer om zoveel te drinken en katers te hebben."

Locadia: "Maar als jij nu opschrijft dat we nu nog steeds lijp zijn, maakt dat ook niet uit. Je kunt toch weinig doen aan hoe mensen je zien."

Als je in de Chicago Social Club komt en je kent niemand meer, dan heb je er niets te zoeken

Hiphop

Hiphop heeft in Nederland nogal een vlucht ­genomen sinds 2005. Hoe kijkt De Jeugd ­daarnaar?
Pepijn Lanen: "Dertien jaar geleden hadden we ook al niets te schaften met wat er populair was. Tuurlijk luisterden we stiekem naar Opgezwolle en minder stiekem naar DuvelDuvel. Maar toen waren we ook al niet de hele tijd met andere mensen bezig. Wat dat ­betreft is er niets veranderd.  

Freddy Trathlener: "Voor die originele jeugdsound moet je toch bij ons zijn."

Lanen: "Ik vind het in elk geval heel tof dat Spotify en hiphop het bestaande witte monopolie op heel saaie gitaarrock hebben verpletterd. Dat het zo'n vaart zou nemen, had ik drie jaar geleden ook niet verwacht."