Verdacht is een eenzijdige docu over etnisch profileren

Hoe is het om keer op keer staande te worden ­gehouden omdat je in een dure auto rijdt? Hoe voelt het om ondervraagd te worden door de politie terwijl je niets hebt gedaan? Hoe is het om op basis van je huidskleur voortdurend te worden benaderd als potentiële crimineel?

Frustrerend, vernederend, boosmakend, zo leerde Lips van de documentaire Verdacht, die KRO-NCRV maandag op de Internationale Dag van de Mensenrechten uitzond. Het ging over etnisch profileren, een onderwerp dat de laatste jaren veel aandacht kreeg, onder meer door incidenten met rapper Typhoon en keeper Kenneth Vermeer.

De omvang van het probleem is onbekend, een pasklare definitie ontbreekt, laat staan dat de politie er een pasklare oplossing voor heeft­. En hoewel er binnen het korps veel aandacht voor is, blijkt het een lastig uit te roeien verschijnsel. 

Daarmee is het ook een onderwerp dat zich uitstekend leent voor een gelaagde documentaire, waarbij alle aspecten en perspectieven een plek krijgen. Helaas is Verdacht niet die documentaire.

De makers kozen voor slechts één perspectief: dat van de mannen die onterecht staande werden gehouden. ­Tegen een witte of zwarte achtergrond (de symboliek ontging Lips niet) vertellen zij hun verhalen.

Die zijn indringend, maar hebben ook een hoog 'je had erbij moeten zijn'-gehalte. Want als kijker wil je best geloven dat deze mannen de waarheid spreken, maar tegelijkertijd hoor je maar één kant van het verhaal.

Hoe beleven agenten dit? Waarom houden zij zonder aanleiding mensen staande? Wat kan de politiek doen? Hoe gaat het in andere landen?

Maandagochtend reageerde de politie al op de toen nog uit te zenden docu. "De politie is niet in de gelegenheid gesteld om wederhoor te geven." Precies het ongemakkelijke gevoel waar Lips mee achterbleef.

Reageren? hanlips@parool.nl