Direct naar artikelinhoud

'Het Waterlooplein moet weer Amsterdams gezellig worden'

Het Waterlooplein moet wat van zijn allure terugkrijgen, zegt handelaar Willem Blootvoet, die pleit voor een beeldentuin met Johan Cruijff en Anne Frank.

Willem Blootvoet: 'Ik ben een morgenster. Mensen vergeten dat hun troep goud waard is'Beeld Joris van Gennip

Er is weinig voor nodig om Willem Blootvoet (68) luidkeels in gezang te doen uitbarsten. Dat hij deze ochtend 'even net niet helemaal tiptop is' en dat hij zijn gesprekspartner alleen telefonisch te woord kan staan, belet hem niet om zijn woorden over het huidige gebrek aan gastvrijheid op het Waterlooplein van muzikale ondersteuning te voorzien met een ouwe hit van ­Dorus. "Als ik wist dat je zou komen, had ik de ­loper uitgelegd," zingt hij uit volle borst.

Dat maar even duidelijk is wat hij precies bedoelt. Iets meer echte Amsterdamse gezelligheid, een beetje allure, dat is wat hij het Waterlooplein toewenst. "Het is er nog best leuk hoor, ik wil er niets lelijks over zeggen. Maar als we niet oppassen wordt het plein een openluchtversie van de Xenos, met alleen maar houten frutsels. Een plek voor toeristen die er alleen maar even snel overheen lopen vanwege het roemruchte verleden."

Podium
Het Waterlooplein kan wel een boost gebruiken. En net een beetje een Amsterdamsere boost dan die waarin de aangekondigde herinrichting van 's lands beroemdste rommelmarkt voorziet. ­Allemaal leuk en aardig, meer bankjes en groen, maar Blootvoet, wiens echte achternaam Frericks luidt, mist iets.

"Het Mokumse verdwijnt tussen wal en schip. Wij willen een uitgebreide beeldentuin waar je wel een Amsterdams gevoel bij krijgt. Een beeld van Johan Cruijff bijvoorbeeld. En Rembrandt en Anne Frank, ik zeg maar wat. Maar ook beelden die ooit verwijderd zijn en nu staan te verkommeren in depots, zoals het vredesbeeld van Miletic dat ooit op het Museumplein stond. En de Joodse marktkoopman van voor de oorlog ­verdient ook een beeld op het plein."

Tussen de beelden, die zouden moeten komen van de Mozes en Aäronkerk tot de Coffee Company, zou handel gedreven moeten worden, zo ziet Blootvoet het voor zich. "We willen een podium voor straatmuzikanten en elke zondag atelierdagen waar iedereen zelfgemaakte kunst kan exposeren. En die lelijke boxen moeten weg."

Het begon als een woest plan, maar, ook wel een beetje tot zijn eigen verbazing: Blootvoet bleek een grote hoeveelheid medestanders te hebben. Via het online platform Stem van Centrum wist hij zoveel enthousiasme los te maken dat het idee de komende week op de agenda is geplaatst van de bestuursvergadering van stadsdeel Centrum. "Het plein loopt terug, dit kan een manier zijn om het verval te stuiten."

We willen een podium voor straatmuzikanten en elke zondag atelierdagen

Het Waterlooplein gaat Blootvoet aan het hart, dat is duidelijk. Tientallen jaren staat hij er al, met de koopwaar waar het plein van oudsher zo beroemd om is geworden: ouwe zooi.

"Pikkepoelie, parafernalia. Ik ben een morgenster: 's nachts ga ik langs de straten om te kijken of de mensen nog verkoopbare spullen langs de kant van de weg hebben gezet en de ochtend erna verkoop ik het op het plein."

Marktplaats
Ouwe inboedels: je ziet het niet meer op het plein, zegt Blootvoet. "Mensen zetten het allemaal maar domweg op Marktplaats. Ik pleit voor meer afval op het plein, geloof me, daar is een enorme vraag naar. Mensen vergeten dat hun troep goud waard is."

"Probleem is dat je afval helemaal niet mág meenemen als het langs de kant van de weg staat. Daarom zou ik graag zien dat de gemeente morgensterbanen in het leven roept: mensen die met toestemmingsbewijzen wél het afval mogen verzamelen om het te verkopen. Ik weet zeker dat het Waterlooplein op die manier wél een toekomst heeft."

Ik pleit voor meer afval op het plein, geloof me, daar is een enorme vraag naar

Groene herinrichting

Meer groen, meer zitgelegenheid en minder markt. Stadsdeel Centrum wil het Waterlooplein opnieuw inrichten. Het plein moet ook 's avonds aantrekkelijker worden en de permanente opslagboxen moeten eruit.

De kooplui lopen er tegen te hoop: overal op het plein hangen oproepen aan het stadsdeel om de herinrichting anders aan te pakken.

Een van de meest in het oog springende alternatieven is het plan van Peter Doeswijk, die een plein voor zich ziet waarbij her en der over het plein 'bladeren' worden aangelegd van roestvrij staal en glas. Hieronder kan het publiek zich bewegen.

Ook kunnen de bouwsels worden gebruikt om zeilen op te hangen, waardoor het effect van een marktkraam ontstaat. In de zomer kunnen er kramen worden bijgeplaatst, in de winter zal het 'een opgeruimder geheel lijken', schrijft Doeswijk. In de plint van het stadhuis voorziet Doeswijk een kunst- of foodmarkt 'à la De Hallen'.