Piet de Leeuw (7,5)
Vijf jaar na z'n ontmaskering mag de biefstuk van Piet de Leeuw vrij galopperen. Het blijft een prima, donkerbruin eetcafé waar de tijd heeft stilgestaan.
Bijna niet één restaurant is nog als vroeger. Als het interieur niet is opgeleukt met decorstukken en namaakstucco of op andere manieren is aangepast aan de moderne cliëntèle die leeft met Calvin Klein, Nike, Armani en GSM, dan is dat wel met de kaart gedaan. Zelfs als de Nouvelle Cuisine aan dergelijke zaken voorbij gegaan is, vallen ze nu ten prooi aan de fusion-keuken en aan halffabrikaten die de personeelskosten moeten drukken.
De alinea hierboven is niet van mij, maar van Johannes van Dam, die er twintig jaar geleden zijn recensie over Steakhouse Piet de Leeuw in de Noorderstraat mee opende. Daarin wordt vervolgens zowel de beroemde botermalse biefstuk bejubeld, als het feit dat er in de zaak al sinds het begin van de jaartelling helemaal niks was veranderd.
Eigenlijk zou ik de recensie uit 1998 integraal opnieuw kunnen publiceren, want zowel de beschrijving van de menukaart - paling op toast, lever met uien, varkenshaas met pepersaus, tomatensoep, dame blanche - als die van het interieur kloppen nog steeds als een bus.
Bruin is een understatement voor dit horecafossiel uit 1949, waar werkelijk álles - van de vloer tot het plafond, van de lambrisering en de lampen tot de tafels - van donker hout is. Je kijkt je ogen uit: naar de koperen tap en de muur met oude stickers, de antieke sigarettenautomaat en de opgehangen krantenartikelen. Bovenstaande van Van Dam heeft een ereplek.
Paarden- en osenhaas
De enige grote verandering, naast de komst van pin en Spotify, is dat op de kaart tegenwoordig niet één, maar twee soorten biefstuk staan: van paardenhaas (€17,50) en van ossenhaas (€22,50).
In een serie artikelen die ze bij Piet de Leeuw níét aan de muur hebben gehangen, onthulde ik precies vijf jaar geleden dat deze biefstukkoning al sinds mensenheugenis paard als rund verkocht. De eigenaar bezwoer dat het niet om de centen was, maar gewoon omdat zijn clientèle de malse steaks vreselijk lekker vond; het eten van paardenvlees lag nu eenmaal gevoelig.
Het werd een relletje dat, verrassend genoeg, uitmondde in een heuse run op paard; als dat écht zo lekker mals was, wilde heel Amsterdam het weleens proeven. Sindsdien mag de paardenhaas hier vrij galopperen, en Piet de Leeuw, die adverteert met 'Echte Mokumse humor en verder geen gedonder' doet zo te zien nog steeds goede zaken: het restaurant is vol.
Hazes, Shaffy, Alberti schallen uit de speakers, het publiek is een vrolijke mengeling van ras-Amsterdammers en import. We zien toeristen op sportschoenen, groepjes vrienden, vaders met zonen en ook een beroemde strafpleiter die Holleeder nog heeft verdedigd. De prijzen zijn vriendelijk, ook die van de wijn, en onze jonge serveerster is zeer attent en aardig.
Rundergehaktballetjes
We nemen éénmaal het steakmenu (€25,50) en éénmaal het vismenu (€28,50), en krijgen allereerst gamba's in knoflookolie met krulpeterselie en, yes, een citroenknijper erbij. Hartstikke lekker.
De vleeseter krijgt vier kloeke, fijne rundergehaktballetjes in goede, verse tomatensaus met een pepertje, gebakken uitje en koriander. Er wordt brood bij geserveerd om te dopen.
Dan de paardenbiefstuk waar we voor komen. Die is prima gebakken, rood van binnen (dat moet ook bij paard, anders gaat het leverig smaken) en krokant van buiten. Alleen de jus waarin hij ligt, smaakt een beetje alsof er wat champignonsoeppoeder in is gevallen. Nou ja.
Best
De paardenbiefstuk is krokant, smakelijk en mals, je krijgt er sla en frieten bij.
Minder
Bij de dame blanche zit vieze lauwe cacaosaus van het Tova-type.
Opvallend
Piet de Leeuw is een horecafossiel dat zijn weerga niet kent – behalve Spotify en pin is er zo te zien sinds de jaren zeventig niks veranderd.
De vis, skrei, is ook vers en goed gegaard, maar wel een beetje laffig gefrituurd; z'n jasje is niet helemaal knapperig meer. Er komt een soort kappertjesmayonaise bij, de frietjes zijn oké en ook de rijkgevulde sla bevalt: een krakendverse time wrap met salad cream, knoflookcroutons en alfalfa.
Dame blanche
Als dessert krijgen we een 'dame blanche' en die valt, zoals bijna altijd, tegen: het vanille-ijs is taai en overzoet, de chocoladesaus is van het Tova-type en smaakt naar cacao en glucosestroop. De chocolademousse bij het andere menu is wel oké.
Beide desserts zijn gedecoreerd met één aalbes, één flinter amandel en één muntblad. Ik denk dat Piet de Leeuw het enige restaurant in de stad is waar in zo veel tijd zo weinig is veranderd; werkelijk een belevenis. En die biefstuk is ook prima. Piet de Leeuw forever!
Lees hier het interview van vijf jaar geleden waarin de eigenaar alles opbiecht: 'We serveren paard sinds 1949'
Vorige Proefwerken
Shanghai Bistro (5,5)
De Vrouw met de Baard (8,5)
The Avocado Show (6,5)
Welke restaurants in uw buurt kwamen aan bod in Proefwerk? Het Parool zette alle recensies sinds begin 2015 op de kaart. Klopt er iets niet? Is een restaurant inmiddels gesloten? Mail ons dan.
Piet de Leeuw
Noorderstraat 11
1017 TR Amsterdam
ma-vr 12-22.30 uur
za & zo 17-22.30 uur
020 6237181
pietdeleeuw.nl