Direct naar artikelinhoud
Ten slotte

Eva Biesheuvel (1938-2018): muze, anker van Maarten

Ze was niet alleen zijn muze, maar ook zijn anker. 'Terra Firma', noemde korte verhalenschrijver Maarten Biesheuvel zijn echtgenote Eva Biesheuvel-Gütlich in een van die briefjes die hij haar stuurde uit de psychiatrische inrichting van Oegstgeest. 'Een heel sterke, intelligente mooie vrouw, met beide benen op de grond.'

Maarten en Eva Biesheuvel waren in oktober te gast in De Wereld Draait Door.Beeld BNNVARA

In de nacht van maandag op dinsdag overleed Eva Biesheuvel-Gütlich op tachtigjarige leeftijd in Leiden aan de gevolgen van een hersenbloeding. Zij heeft er altijd voor gezorgd dat Biesheuvel (79), die leed aan manische depressie en levensangst, zelfstandig kon blijven wonen in hun huis Sunny Home in Leiden. Zelf leed Eva Biesheuvel aan de ziekte van Bechterew, waardoor haar rug was kromgegroeid en ze de laatste jaren moeite had met lopen.

Boek haar idee
Van Biesheuvel, die in 2007 de P.C. Hooftprijs ontving, verscheen in oktober de verhalenbundel Verhalen uit het Gekkenhuis met eerder geschreven verhalen en een aantal nieuwe uit het half jaar dat hij in een crisisperiode in de inrichting verbleef. Het echtpaar trad hiervoor in de publiciteit in een interview met Volkskrant Magazine en met een optreden in De Wereld Draait Door (DWDD).

Het boek was haar idee geweest, vertelde Eva Biesheuvel op televisie, omdat ze verwachtte dat Biesheuvels lezers belangstelling zouden hebben voor zijn verhalen over het gekkenhuis en geestesziekte. De schrijver, zenuwachtig trommelend met zijn vingers omdat hij zelden televisieoptredens had gedaan, toonde zich even zorgzaam over haar als zij was over hem toen haar stem even stokte. "Je keel schrapen," spoorde hij haar aan.

Briefjes aan Eva
Biesheuvel liet zijn 'briefjes aan Eva' vaak opschrijven door een medepatiënt aan wie hij ze dicteerde. Daardoor was ze vaak 'u' geworden, als in 'gisteren heb ik u zo gemist'. 'Darling, haal me hier gauw weg,' vroeg Biesheuvel haar, in hoge mate geïrriteerd door het tik-tik-tik-tok van de klok. 

Maar vooral gewaagde hij in de briefjes van zijn grote liefde voor de vrouw met wie hij zestig jaar zijn leven deelde. Hoe goed herinnerde hij zich nog hun eerste ontmoeting in Schiedam, las hij voor in DWDD - een moment van grote ontroering. 'Tien voor half drie, 4 augustus 1958. Ik was op een slag verliefd. Eigenlijk ben ik het nog steeds.'

Je zag dat het wederzijds was.

Ik was op een slag verliefd. Eigenlijk ben ik het nog steeds
Maarten Biesheuvel over Eva