Mama Kelly (7+)
Het knetterhippe poederroze kip-en-kreeft-restaurant Mama Kelly in het Olympisch Stadion is een feestelijke plek. Het eten is ook best oké.
Er is al heel wat afgefilosofeerd over de modekleur millennial pink, een poederig lichtroze dat je aantreft op de jassen en muren van hipsters en rappers, in het haar van Kim Kardashian, op kleding, theepotten en telefoons.
'Het is een soort licht grapefruitig type abrikozig zalmkleurig,' schrijft de Britse krant The Guardian. Het zou allemaal de schuld zijn van filmmaker Wes Anderson, die er zijn complete Grand Budapest Hotel in hulde, en het zou dé kleur zijn die het beste past bij hippe, stedelijke millennials: ironisch, hoopvol, nostalgisch, androgyn.
Mama Kelly, het nieuwe restaurant onder de tribunes van het zuidvak van het Olympisch Stadion, is millennial pink van de vloer en pluchen stoelen tot en met het plafond; je denkt een sporttempel te betreden, maar je blijkt te zijn beland in een gigantisch Barbiehuis.
De zaak heeft 240 couverts op vier verdiepingen, een ronde bar met ratelende, breedgrijnzende cocktailshakers, gouden kroonluchters, gouden palmbomen, roze-met-gouden miniatuurhuisjes waar je in kunt zitten, een dj, én er is een mysterieuze gouden doos met de tekst 'You'll Never Guess' erin.
Ik zie daar in eerste instantie inderdaad de functie niet van in, tot een paar van de tot in de puntjes opgedofte gasten (met hun torenhoge hakken en serieus gestyled haar lijken ze me verre van ironisch en androgyn) er hun foto laten nemen voor op Instagram. Een roze selfiedoos: #otempora #omores, brommen wij dan.
Fotogenieke hippigheid
Maar de ontvangst is zo hartelijk dat we ons cynisme over zo veel toeterende fotogenieke hippigheid tegelijk met onze jas aan de aardige garderobedame meegeven, en we worden naar onze tafel gebracht in een rammend volle, tierige zaak. De sfeer is beslist feestelijk te noemen; meermaals barst een tafel vol prachtig aangeklede types in Happy birthday-gezang uit.
Wij zitten, vreselijk underdressed natuurlijk, maar gelukkig is het best donker, helemaal bovenin. Op de trap zien we runners met overvolle, wagenwielgrote dienbladen op en neer rennen. Je kunt van de kleur en stijl vinden wat je wilt: spectaculair is het allemaal wel.
O ja, het eten. Mama Kelly serveert kip met frites en kreeft met frites. Daarnaast zijn er wat voorgerechtjes, oesters, en ook nog wel een paar andere hoofdgerechten; alles toegankelijk en veilig voor-elk-wat-wils, waar ze zich ook op laten voorstaan ('Wij hebben geen ingewikkelde menukaart.')
Kip en kreeft it is, prima. Maar we beginnen vegetarisch, met de pompoensoep (€8) en de vegetarische prei-mascarponetaart met ricottacrème (€10). "Die heeft echt nog nóóit iemand bij mij besteld!" roept onze stralende serveerster over de laatste. Zonde, want het is een prima hapje: veel goedgegaarde, zachtzoete prei met pittige saus op een omeletachtige basis met wat bladerdeeg, eromheen dotjes romige crème.
Ook aan de pompoensoep zul je je geen buil vallen: hij is lekker dik met stukjes kastanje en wat citruszest, een drupje goede olie en warme toast.
Niet verrukkelijk
Dan de kip, een Franse maisgevoerde scharrel. Die kun je half of heel bestellen, en hij is er in vier varianten, allemaal uit het rotissoir. Wij kiezen de halve 'spicy' kip, met madame-jeanettepeper (€19,50, een hele doet €29,50). Hij is pittig-zoet en niet zo verrukkelijk als goede gegrilde kip kan zijn: het korstje is nét een beetje slap, het vlees nét een beetje flauw, de jus nét een beetje vettig.
Het halve Canadese kreeftje met geklaarde boter en citroen (€24,50, een hele is €49,50) komt van de houtskoolgrill en ook die smaakt oké, maar niet optimaal: het vlees is een tikkie droog geworden, de schroei heeft het beest nauwelijks aangeraakt.
Best
Het vegetarische taartje, met een soort omelet-bladerdeegvulling, mascarpone en smakelijke, pittige prei, is goed gelukt.
Minder
Kip hebben we beter gegeten – die heeft een slap velletje, nogal flauw vlees en vettige jus.
Opvallend
Er bestaat ook al een Mama Kelly in Den Haag. Die is niet roze.
Je krijgt er geklaarde boter bij, en een knolselderijslaatje met roze peperbes, dat een beetje lauw is geworden onder de warmtelamp. Goed zijn de frietjes van Par Hasard, en ook de sla en bijbestelde gegrilde groenten (€4: paprika en courgette vooral) zijn in orde.
Huilende meringue
Als dessert kiezen we een lemon curd met meringue (€8, 'merenque' staat op de kaart). De curd is erg lekker, maar in het stijfgeslagen eiwit is de suiker niet helemaal goed opgelost, waardoor hij enigzins gruizig is en ook een beetje is gaan 'huilen' (grote korrels suiker trekken vocht aan). Jammer, en gemakkelijk te voorkomen door fijnere kristalsuiker te gebruiken.
De blondie (een brownie zonder chocola, €7) is wel smakelijk, de bijgeleverde zoute karamel nét te zout.
Over het eten valt best nog wat te zeuren, dankzij de vriendelijke service en het hysterische interieur hadden we Mama Kelly toch niet willen missen.
Vorige Proefwerken
Bijvangst (4)
Gustatio (8-)
Entrepot (9)
Welke restaurants in uw buurt kwamen aan bod in Proefwerk? Het Parool zette alle recensies sinds begin 2015 op de kaart. Klopt er iets niet? Is een restaurant inmiddels gesloten? Mail ons dan.
Mama Kelly
Olympisch Stadion 35
1076 DE Amsterdam
ma-do, zo 17.00-00.00 uur
vr, za 17.00-01.00 uur
020 2252684
mama-kelly.nl