De echte problemen in de stad zijn voor GroenLinks blijkbaar op

'I Amsterdam'. Het was de grafisch kunstenaresse Vanessa van Dam die destijds voor De Groene Amsterdammer een Boome­rangkaart ontwierp met de tekst: 'I Amsterdam'.

Het reclamebureau dat de gemeente Amsterdam in de arm had genomen - voor een bedrag van een paar ton! - zag deze kaart en stal de vondst van Vanessa. Tassen met I amsterdam, folders met I amsterdam en God weet welke producten nog meer met I amsterdam werden uitgedeeld.

Gelukkig pikte Vanessa dit plagiaat niet en klaagde het reclamebureau aan en die schikte het snel. Met een fooi: 20.000 euro.

Er schuilt iets van ironie in dat wat voor De Groene Amsterdammer werd ontworpen door de Amsterdamse GroenLinkspartij moet worden vernietigd.

Waarom? De leus is volgens GroenLinks te 'individualistisch.' Het straalt geen 'solidariteit' uit.

U weet: voor GroenLinks is individualisme een gif; iedereen moet gelijk zijn, en omdat ze ook wel inzien dat ze (nog) niet met een hakbijl en een slagzwaard door de wijken kunnen trekken om van alles de kop en voeten af te hakken, moeten artistieke uitingen, in een soort beeldenstorm, worden vernietigd.

Hebt u ooit gedacht, wanneer u langs 'I amsterdam' liep: wat een naargeestig symbool van individualisme is dit?

Maar voor Femke Roosma (universitair docent sociologie in Tilburg) is het niet alleen een symbool van individualisme, maar ook van massatoerisme! Elke keer als ze die letters zag, raakte ze bijkans hysterisch van woede! En dus moet dat kunstwerk worden vernietigd. Het individu moet een lesje worden geleerd!

De wereld verbeteren met symboolpolitiek is GroenLinks hun lust en hun leven. GroenLinkssymboolpolitiek is het in de woestijn neerzetten van een bord waarop staat: 'Water'. En dan denken dat er palmen gaan groeien. De echte problemen in de stad zijn voor GroenLinks blijkbaar op.

Het lijkt een probleem van links. We gaan een kinderfeest aanpakken, we gaan een spreuk aanpakken, en de lucht moet schoner. De buitenlanders die rijk zijn en ons rijker maken, gooien we het land uit, de buitenlanders die arm zijn en ons geld kosten, halen we binnen. Daar wordt de stad beter van.

Als GroenLinks in de Gouden Eeuw had bestaan, waren Rembrandts schilderijen vernietigd (te veel rijke mensen geschilderd), en was het plan om grachten aan te leggen verworpen. Dan was Amsterdam wat het nu gaat worden: een kleingeestig dorp waar mensen wonen die uit solidariteit elkaar de mond snoeren.

Theodor Holman (1953) is columnist, schrijver, televisie- en radiomaker. Elke dag, uitgezonderd zondag, lees je hier zijn column. Lees al zijn columns terug in het archief.

Reageren? t.holman@parool.nl