Reuze geestig: Maartje van Weegen over 'ex-tee-see'
Doordeweeks schrijft columnist Han Lips hier over wat hem is opgevallen op televisie. Vandaag: 30 Jaar Dutch Dance.
Lips laat het Amsterdam Dance Event graag aan zich voorbijgaan, want hij was er dertig jaar geleden al vroeg bij, qua house. Dus afgelopen weekend was hij niet op de dansvloer of in de rij voor een ADE-party te vinden, maar thuis op de bank voor deel één van de driedelige documentaireserie 30 Jaar Dutch Dance, getiteld De Pioniersjaren.
Pure nostalgie, van de sfeervolle No Futurebeelden van het Amsterdam van begin jaren tachtig tot de extase van de eerste housefeesten in de Roxy, in de zomer van 1988.
Vlak daarvoor werd house in Nederland geïntroduceerd door Eddy de Clercq, die heel wat weerzin moest overwinnen: het danspubliek in de Roxy protesteerde, het barpersoneel ging in staking en het gros van de popjournalisten vond house 'de terreur van het niets', om Fons Dellen in Het Parool te citeren.
De geuzenverhalen over het moeizame begin zijn inmiddels bekend, maar het blijft leuk om ze te horen van housepioniers De Clercq en Joost van Bellen, afgewisseld met sfeerbeelden uit die opwindende begintijd.
De onvermijdelijke associatie met xtc vond De Clercq 'bullshit', terwijl Van Bellen relativeerde dat bij een Jordaanfestival 'nooit iemand moeilijk deed over citroentje-met-suikermisbruik'.
Het was ook reuze geestig om Maartje van Weegen het woord 'ex-tee-see' te horen uitspreken in een oud journaalfragment. Dat de meeste pillen werden geleverd door de Bhagwanbeweging via hun discotheek Zorba the Buddha, was Lips dan weer vergeten.
Maar het toppunt van housenostalgie was de terugblik op de illegale housefeesten in afbraakpanden of afgesloten fietstunnels onder de A10: 'gewoon een tunnel kraken of whatever'.
Andere tijden, verzuchtte Lips vanaf zijn burgerlijke driezitsbank.
Reageren? hanlips@parool.nl