Vluchteling Peshmerge (28) slaagde cum laude aan de HvA

Eigenlijk is weinig vanzelfsprekend als je bent gevlucht. Studeren bijvoorbeeld. Hoe slim en gemotiveerd je tijdens je studie in je vaderland ook was, je zult toch grotendeels opnieuw moeten beginnen.

Ook Peshmerge Morad (28) moest dat. In 2012 vluchtte hij uit Syrië, waar hij drie jaar computerscience had gedaan aan de universiteit van Aleppo.

In Nederland begon hij weer van voor af aan. Eerst Nederlands leren, toen een schakeltraject en daarna vier jaar software-engineering aan de Hogeschool van Amsterdam (HvA). Met twee vingers in de neus, dat wel. Hij slaagde cum laude.

Mix van ellende
"Als vluchteling ben je niet helemaal hier met je hoofd. Je vlucht uit je land omdat er een verschrikkelijke situatie was, en die situatie neem je mee in je hoofd. Veel mensen haken af tijdens de studie, het is gewoon veel."

Ook Morad overwoog te stoppen. Zijn draai vinden in Nederland was genoeg uitdaging. "Mijn ouders zijn nog in Syrië, en in gevaar," zegt Morad perfect Nederlands. "Hier zijn is een mix van de ellende van je vaderland en de ellende van hier als buitenlander zijn. In combinatie met de taalachterstand die je hebt, is het alsof je een berg moet verzetten. Aan de andere kant, als het goed gaat, geeft het een enorme boost om door te gaan."

Zaterdag ontving Morad de Uitblinker van het Jaarprijs van het UAF, de organisatie die al zeventig jaar vluchteling-studenten steunt. Het UAF wil met de verkiezing - er waren vier andere genomineerden - aandacht vragen voor het talent en de kennis die vluchtelingen meebrengen.

Morad won de prijs omdat hij niet alleen snel en goed studeerde, maar ook omdat hij meedoet aan debatten en denktanks en andere vluchtelingen helpt hun draai in Nederland te vinden. Op dit moment staat hij elf families bij. Ze bellen hem met vragen over studiefinanciering, verblijfsvergunningen, werk, belastingen, alles eigenlijk. "Ik heb zelfs het liefst dat ze me niet bellen om even te kletsen, ik wil iets voor ze betekenen."

Een grote eer
Hij ziet de prijs als een vorm van waardering. "Ik doe wat ik doe omdat ik denk dat het gedaan moet worden. Niet alles in Nederland is even goed geregeld voor vluchtelingen. Voor mij is de prijs een grote eer, maar ik voel vooral een verantwoordelijkheid om anderen verder te helpen."

Inmiddels werkt hij bij Flexkids, het IT-bedrijf waar hij afstudeerde. Hij ontwikkelt software voor de kinderopvang. Een vaste baan is in zicht.